Olympia als broeihaard van nervositeit: woedend op de VAR én Leko

Of u nu blauw, zwart, geel, rood of paars bent, élke voetballiefhebber in België zal toegeven dat Club Brugge in de blessuretijd een penalty verdiende zo groot als de Onze-Lieve-Vrouwekerk in de Mariastraat. Mogelijk had ref Van Driessche de por van de ingevallen Verstraete in de rug van Vanaken niet gezien – weliswaar zweefde die laatste door de lucht als een crashtestdummy – maar hoe valt te verklaren dat de VAR niet tussenbeide kwam?

Was de video assistant referee aan het whatsappen met zijn vriendin? Was hij om frietjes? Of was hij op een ander kanaal aan het zien? Niet te geloven. “Misschien ben ik dom, maar als dát geen strafschop is, dan weet ik het niet meer", fulmineerde coach Ivan Leko. "Dit was sowieso een penalty", zuchtte Hans Vanaken. "Ik kon niet meer aan de bal, maar dan komt hij vol in mijn zij springen. Dat was echt niet nodig. De scheidsrechter moet de bal daar op de stip leggen."

Zes speeldagen voor de start van play-off 1 is een goed moment voor scheidsrechtersbaas Johan Verbist om zijn troepen eens te meer op hun plichten te wijzen. Binnenkort woedt de strijd om 15 miljoen euro. De wedstrijd van gistermiddag was een voorproefje van wat ons tussen april en midden mei te wachten staat: intense duels waarin de zenuwen strak gespannen staan en de emoties hoog oplaaien. Als dan de bijdrage van de VAR om alles 'correcter' te laten verlopen niet kan vertrouwd worden, dreigt alweer een en ander uit de hand te lopen, zoals bij die Brugse hooligan die gistermiddag een aansteker tegen het hoofd van de Gentse dokter keilde.

Dit keer was Club de gedupeerde, morgen is het Genk, overmorgen Standard en AA Gent, volgende week Anderlecht of Antwerp. Een scheidsrechter is niet onfeilbaar, zélfs de VAR kan al eens een fase anders interpreteren dan u, wij, of de acteurs op het veld. Maar als recht krom wordt en krom recht, ontstaat bij iedereen een indruk van onrechtvaardigheid.

Rood Esiti

Net als de VAR waren Club Brugge en AA Gent niet foutloos. De bezoekers speelden nochtans een uitstekend eerste uur. Jess Thorup is een goede coach. Hij laat Gent voetballen met ideeën (lef, animatie, fysieke paraatheid) waar duidelijk op gewerkt wordt. Het middenveld met Odjidja en Bezoes was niet bang van Vormer en Vanaken, en Sorloth miste dé kans op 0-2.

Odjidja: "Ik hield een oogje in het zeil, omdat Vanaken zich vaak onttrekt aan het spel en de ruimte probeert op te zoeken. Dan is het belangrijk dat je hem zo veel mogelijk uit de wedstrijd probeert te houden. Nog belangrijker was dat we veel voetballend vermogen hadden in het offensief compartiment. Je zag veel mooie looplijnen en goede steekpasses. Iedereen wilde de bal. Dat was ook de opdracht van de trainer: de bal goed in de rangen houden op hun helft."

De onhandige uitsluiting van Esiti deed de match kantelen. Eerst was er geel voor een hardhandige tussenkomst bij Schrijvers, kort daarna voor een overtreding op Vormer. "Ik maak maar twee fouten in de match en word telkens bestraft met geel", baalde Anderson Esiti. "Bij de eerste zei Van Driessche dat ik mijn handen gebruikte, maar dat was onopzettelijk. Ik heb de scheidsrechter gezegd dat dit niet normaal is."

Gent mocht blij zijn dat het nog een punt pakte. Maar laat deze Buffalo's alsjeblieft play-off 1 spelen.

Bij Club Brugge staan de snaren van de viool scherper dan vorig seizoen. Voetbaltechnisch haalde de landskampioen misschien niet hetzelfde niveau als tegen Oostende – misschien door de erbarmelijke staat van het veld – maar wat bij blauw-zwart altijd overeind blijft, is het reservoir aan kansen. Schrijvers miste, Dennis trapte eerst een gat in de lucht en stuitte daarna op een goede Kaminski, die nog een paar keer zou bewijzen dat hij niet zo ver onder de maat van Kalinic zit.

Club kwam dan toch gelijk langs de ingevallen Openda – zijn eerste goal in zeventien matchen – en had met een wakkere VAR kunnen winnen.

Olympia was een hele middag een broeihaard van nervositeit. Voor het eerst in anderhalf jaar keerde het publiek zich tegen Leko, toen die bij de rode kaart voor Dennis aanvoerder Vormer naar de kant haalde en Cools inbracht (Diatta verhuisde naar links op de plaats van Dennis). Was die wissel wel nodig? Vormer had op rechts gekund, Preud'homme deed het vaker. "Voor mij was die wissel logisch", zei Leko. "Deze week heeft Vormer alleen op vrijdag en zaterdag getraind. Daar moet je rekening mee houden wanneer je 95 minuten, en in de slotfase met tien tegen tien, moet spelen."

Terwijl vorig seizoen alles wat Leko aanraakte in goud veranderde, kun je dit jaar zo aanvoelen dat heel veel van zijn beslissingen in vraag worden gesteld. Club Brugge en Ivan Leko rijden nu een hindernissenparcours.

Alles bij elkaar sloeg niemand gelukkig de boeken toe. AA Gent niet omdat een zege tot de mogelijkheden behoorde, Leko niet (de achterstand op Racing Genk bedraagt weer 4,5 punten), Vormer niet, de Brugse fans niet... En zou de VAR tevreden huiswaarts zijn gekeerd?