Frank Arnesen ondanks zevende plaats blij met transfers Anderlecht en natuurlijk Yari Verschaeren: “Hij pikt het allemaal zo snel op”

Het zijn niet meer dan wat strohalmen, waaraan Anderlecht zich dezer dagen aan vastklampt. Zoals een goeie helft op Standard, ook al creëerde paars-wit ook dan weinig. “Als we de komende weken zo spelen, dan komen die kansen wel”, aldus Arnesen. “Dat was al een hele vooruitgang met onze vorige uitmatch in Gent. Je ziet al wat meer zekerheden, spelers die zich beter voelen. Tegen een echt goeie ploeg als Standard, in eigen huis. Alleen na de pauze viel de organisatie weg. Ons grote probleem is dat we met te veel jongens zitten die matchritme ontberen. Lawrence, Kara, Obradovic, Zulj, Bolasie... Kara bijvoorbeeld, hij zei vlak voor de match dat hij last had van het bovenbeen. Dat is louter omdat hij de voorbije maanden te weinig gespeeld heeft. Want hij verzorgt zich prima, zijn zwakke knie vooral. Heel professioneel en een leider in de kleedkamer. Daarom wilden we hem zo graag terug. Zijn match op Sclessin was zeker niet de beste, maar je moet hem wel die ruimte geven en we hopen dat hij er snel weer helemaal staat.”

De mooiste strohalm die dezer dagen op het Astridpark waait: Yari Verschaeren. “Geweldig hoe slim en rustig hij blijft. Je hoeft hem ook niet veel uit te leggen, hij pikt het allemaal zo snel op. Belangrijk dat hij in zijn laatste jaar humanoria slaagt.” Wat een verschil met Ognjen Vranjes, die dit weekend doodleuk opdook tussen de harde kern van AEK Athene. “Het is de beslissing van de club geweest om hem naar de B-kern te sturen en hem het weekend vrij te geven. Of het dan een goeie beslissing van hem is om naar Athene te trekken, dat is een andere vraag...” 

Arnesen legde ook de nadruk op de korte termijn waarin het new look-Anderlecht moest opstaan. “Door familiale verplichtingen ben ik pas op 3 januari aan mijn taak kunnen beginnen. Ik kon het mijn gezin en de familie niet aandoen onze vakantie in Turkije te annuleren. Tot dan had ik alleen matchen op video van Anderlecht bekeken. De dag erop hebben we Rutten voorgesteld en zijn we naar La Manga vertrokken. Daar heb ik op één week tijd iedereen leren kennen: staf, spelers, scoutingsapparaat. En hebben we beslist om, met een 4-3-3 als uitgangspunt, eerst de spelers in de eigen kern kansen te geven. Obradovic bijvoorbeeld, heerlijke voetballer. Pas daarna is er gekeken wat we niet in huis hebben en zijn we enkele jongens gaan halen.” 

“Mijn filosofie is investeren in spelers van 22, 23 jaar: voetballers met een grote doorverkoopwaarde. Alleen was daar te weinig tijd voor. Al zijn we zeker blij met Kara, Zulj en Bolasie. Die laatste zei al meteen dat hij veel voor deze ploeg kan betekenen. Hij wil erbij zijn, is goed voor de kleedkamer. Kijk, in voetbal kan het snel keren. Een keertje de nul houden, daar zouden we ook al op kunnen voortbouwen. Zoals we dat moeten doen met die eerste helft op Standard.”