De duizenden sms’en en e-mails die ze kreeg, heeft haar naar eigen zeggen een uitschuiver ontlokt. Dat zei Joke Schauvliege (CD&V) vanavond toen ze haar ontslag als minister aankondigde. De uitschuiver - een leugen over contacten met de Staatsveiligheid over de klimaatmarsen - was zwaar genoeg om haar aanblijven onmogelijk te maken.

Toch rijst de vraag of zo’n sms-actie eerder een vorm van stalking dan burgerlijk protest is. Arno Kempynck van Act for Climate Justice kwam de sms-actie in De Afspraak verdedigen. Zijn organisatie riep burgers op om sms'en te sturen, en gaf daarbij de gsm-nummers van de vier klimaatministers vrij.

Volgens Kempynck waren dat ‘werknummers, geen privénummers’. Al kon hij die bewering niet hardmaken. De meeste ministers hebben in ons land maar één gsm-nummer, voor werk én privé.

‘Stuurden niet aan op ontslag’

‘De bedoeling was om de ministers aan te manen tot concrete beleidsacties. We hebben een manier gevonden waarop burgers hun mening kunnen verkondigen, rechtstreeks aan de minister.’ Stalking vindt hij het niet. ‘Het is niet de grootste uitdaging voor ministers om hun gsm af te zetten en een nieuw nummer voor hun gezin te gebruiken. Alle manieren die tot nu toe gebruikt werden om ministers aan te manen om beter beleid te voeren, werden opzij geschoven. Door onze actie wordt de druk verder opgedreven. Maar we stuurden zelf niet aan op het ontslag van Joke Schauvliege.’

De actie is inmiddels afgelopen. Of Act for Climate Justice in de toekomst opnieuw ministers zal bombarderen met sms’en en e-mails kon Kempynck niet kwijt.