De hele zaak draaide rond een betwiste aandelentransactie van De Gucht. Die realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met de verkoop van aandelen in het zinkbedrijf Vista. Het is op die transactie dat de fiscus een bedrag van 976.282,71 euro als bijkomend belastbaar inkomen aankondigde. De Gucht zelf heeft altijd beweerd dat het om een onbelastbare meerwaarde ging.

De Gentse rechtbank van eerste aanleg vernietigt nu die belastingaanslag, omdat de fiscus ten onrechte inzage had proberen te krijgen in de rekeningen van de Italiaanse landbouwvennootschap waarin de villa van De Gucht steekt. De bal ging aan het rollen toen De Gucht in 2010 in het tv-programma God en Klein Pierke kwam met zijn villa in Toscane. De fiscus vermoedde daardoor dat De Gucht en zijn echtgenote meer inkomsten genoten dan ze aangaven. Voor zo'n indiciaire taxatie ligt de bewijslast wel bij de fiscus.

De fiscus heeft uiteindelijk wel langs een andere weg inzage gekregen in de private rekeningen van de familie De Gucht. Daaraan is een hele procedureslag aan voorafgegaan, tot in cassatie. Zo is de fiscus ook de betwiste aandelentranstactie op het spoor gekomen. Maar omdat de eerste onderzoeksdaad - de inzage in de rekeningen van de Italiaanse landbouwvennootschap - nietig is, oordeelt de rechter vandaag dat ook de rest van de zaak nietig is. Over de grond van de zaak heeft hij vandaag dus niet geoordeeld.

De Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen beet zich in de zaak vast, waardoor de fiscale zaak bijwijlen de allure kreeg van een persoonlijke boksmatch. De BBI overweegt om in beroep te gaan tegen deze uitspraak. De Gucht is er dus nog niet van af.

Hij heeft trouwens nog een andere rechtszaak lopen tegen de fiscus. Daarin gebruikt De Gucht eigenlijk de argumentatie die de fiscus gebruikte om zijn rekeningen te kunnen inkijken. De fiscus argumenteerde toen dat de vennootschap waarin de Italiaanse firma zit slechts een scherm is waar de fiscus kon doorkijken om de persoonlijke situatie van De Gucht te onderzoeken, inclusief een onderzoek van de bankrekeningen. De Gucht meent dan ook dat hij de verliezen van zijn Italiaanse landbouwbedrijf van zijn Belgische belastingen mag aftrekken. De fiscus betwist dat.