De hele zaak draaide rond een betwiste aandelentransactie van De Gucht. Die realiseerde in 2005 een winst van 1,2 miljoen euro met de verkoop van aandelen in het zinkbedrijf Vista. Het is op die transactie dat de fiscus een bedrag van 976.282,71 euro als bijkomend belastbaar inkomen aankondigde. De Gucht zelf heeft altijd beweerd dat het om een onbelastbare meerwaarde ging. De Gentse rechtbank van eerste aanleg vernietigt nu die belastingaanslag omdat de fiscus volgens de rechtbank de procedure verkeerd heeft aangepakt.

De bal ging aan het rollen toen De Gucht in 2010 in het programma God en Klein Pierke op televisie kwam met zijn villa in Toscane. Die beelden wekten argwaan bij de Bijzondere Belasting Inspectie (BBI) die het uiteindelijk gedaan kreeg dat ze de rekeningen van De Gucht kon inkijken. Het was de Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen die zich in de zaak vastbeet waardoor de fiscale zaak bijwijlen de allure kreeg van een persoonlijke boksmatch.

Ondertussen heeft De Gucht nog een andere rechtszaak lopen tegen de fiscus. Daarin gebruikt De Gucht eigenlijk de argumentatie die de fiscus gebruikte om De Guchts rekeningen te kunnen inkijken. De fiscus argumenteerde toen dat vennootschap waarin de Italiaanse firma zit slechts een scherm is waar de fiscus kon doorkijken om de persoonlijke situatie van De Gucht te onderzoeken, inclusief onderzoek van de bankrekeningen. De Gucht meent dan ook dat hij de verliezen van zijn Italiaanse landbouwbedrijf van zijn Belgische belastingen mag aftrekken. De fiscus betwist dat.