In het wild komen ze amper nog voor en bijna alleen nog in de savannes van zuidelijk Afrika, want de ondersoort in Centraal-Afrika is bijna verdwenen. Maar in Pairi Daiza zijn er nog vier exemplaren van de witte neushoorn: Jobi, Sethemba Vasta, Ellie en Madiba. Die laatste zorgt nu voor een vijfde telg in de familie.

“Zoals zo vaak bij deze dieren blijft het natuurlijk bang afwachten voor een hopelijk goede afloop. Madiba heeft nog een ruime zwangerschap af te leggen – de draagtijd van een neushoorn bedraagt gemiddeld tussen zestien en achttien maanden - en zal naar alle waarschijnlijkheid pas in het najaar van 2019 bevallen”, laat het park weten. “De teams van Pairi Daiza volgen de toekomstige moeder natuurlijk van nabij op en stellen alles in het werk om de kans op een perfecte zwangerschap en geboorte zo groot mogelijk te houden.”

Geen witte, wel een neus-hoorn

Wit zal het diertje eigenlijk niet zijn, al doet zijn naam dat vermoeden, eerder grijs. “Dat is het gevolg van een slechte vertaling. De lippen van dit dier zijn breed of ook wel ‘wijd’ in het Afrikaans-Nederlands en ‘wide’ in het Engels. En dat werd verward met ‘wit’ of ‘white’.”

De witte neushoorn is na de olifant het grootste landzoogdier: hij kan tot 3 ton wegen en 4 meter lang worden. De twee horens van de Afrikaanse neushoorn groeien ongeveer ½ cm per maand en dienen om struikgewas te verwijderen zodat ze kunnen grazen. Deze hoorns bestaan uit keratine, zoals onze nagels en ons haar, en hebben niet de genezende eigenschappen die er ten onrechte aan worden toegeschreven in de traditionele Aziatische geneeskunde.

Toch worden er jaarlijks een duizendtal dieren gedood door stropers, omdat hun hoorns enorm veel geld opbrengen op de zwarte markt. Twee jaar geleden nog werd in de Franse zoo van Thoiry een neushoorn neergeschoten door inbrekers die met de hoorn aan de haal ging. “De vraag naar de hoorn is de reden waarom de Zuid-Afrikaanse fokkerij waarvan onze dieren komen, besloot om ze ginder af te zagen, zodat ze hen konden redden. Hier groeien ze weer langzaam aan”, klinkt het bij Pairi Daiza.