Mehdi Nemmouche: "Ik zwijg om iemand te beschermen”

Verschillende experts verklaarden eerder dat het uitermate zelden gebeurt dat een persoon die van zware misdrijven verdacht wordt, zo lang zwijgt als hij geconfronteerd wordt met ernstige aanwijzingen. “Dat kan betekenen dat hij zijn gesprekspartners onwaardig vindt”, klonk het.

“Ik heb het nog maar heel zelden meegemaakt dat iemand in dergelijke omstandigheden zo lang blijft zwijgen”, zei Alain Grignard, een terrorisme-expert van de federale politie. “Een dergelijke houding is zeker niet banaal.”

“Het komt veel vaker voor dat iemand alles blijft ontkennen”, ging psycholoog Serge Garcet vervolgens. “Een dergelijke stilzwijgen kan tekenend zijn voor het respect dat die persoon heeft voor zijn ondervragers, dat wil zeggen, dat hij hen onwaardig vindt. Het kan ook een teken zijn van een gebrek aan empathie, of een manier om de controle te behouden, over zichzelf en over wat er al of niet gezegd wordt.”

Het stilzwijgen kan te maken hebben met het afwijzen van de westerse wereld, kenmerkend voor geradicaliseerde moslims die naar Syrië vertrokken, merkte psycholoog Garcet op. “Ook die mensen verwerpen het rechtssysteem. We vinden bij hen heel wat mensen terug met antisociale trekken, narcistische trekken of ‘borderline’-persoonlijkheden, die weinig openstaan voor zorg of sancties. Sancties moeten een doel hebben en in het westerse systeem is de resocialisatie, de re-integratie in de maatschappij ook een doel. Die re-integratie is net wat zij niet willen, het enige sanctiesysteem dat zij erkennen is de sharia.” 

Net vandaag sprak Nemmouche wel, al was zijn bijdrage eerder beperkt. Nadat zijn advocaat gesuggereerd had dat zijn cliënt niet zweeg omdat hij de ondervragers of het assisenhof zou minachten, of omdat hij psychopate trekken had, zei Nemmouche: “Als ik in dit dossier zwijg, is dat om iemand te beschermen”.

Vorige week, toen de videoverhoren van Nemmouche vertoond werden, had de advocaat al geïnsinueerd dat Nemmouche met zijn stilzwijgen zijn grootmoeder beschermde. “Klopt dat?” vroeg de voorzitster. “Is het uw grootmoeder die uw beschermt?”

“Op die vraag zal u later het antwoord krijgen”, antwoordde Nemmouche. De drie experts verklaarden daarop dat het beschermen van een naaste ook een hypothese kan zijn om het stilzwijgen van een verdachte te verklaren. Volgens psycholoog Serge Garcet is het ook denkbaar dat Mehdi Nemmouche en bijzondere loyauteit toont tegenover zijn grootmoeder, nu hij door zijn echte moeder achtergelaten werd, in een pleeggezin is opgegroeid en de grootmoeder zowat zijn enige band met zijn oorspronkelijke familie vormt.

“Een dergelijk chaotisch parcours in de jeugd veroorzaakt vaak ook identiteitsproblemen,” ging de psycholoog verder, “en de nood om tot een groep te behoren.”