Vandermeersch’ drang naar vernieuwing oogstte kritiek, maar liet de NRC floreren
De scheidend hoofdredacteur van de NRC, Peter Vandermeersch, liet zijn krant weer floreren. Maar dat kostte menig traantje.
Hij blikt ‘met een groot gevoel van trots’ terug op zijn regeerperiode: na negen jaar vertrekt Peter Vandermeersch (57) als hoofdredacteur van NRC Handelsblad. De geboren Vlaming blijft nog tot 1 september aan. Daarna volgt hij de NRC-correspondent in Parijs op.
Vandermeersch trad op 15 augustus 2010 aan als hoofdredacteur. Hij gold als ‘droomkandidaat’ na het plotselinge vertrek van zijn voorganger Birgit Donker. In die tijd daalden de oplagecijfers hard. De redactie verkeerde in ontreddering. Vandermeersch, een onbekende van buitenaf, moest de lijn terug omhoog vinden.
Onderbuik
Met zijn ambitieuze instelling bracht hij het zelfvertrouwen op de redactie terug. Hij wilde dat de krant urgenter werd, weer ging groeien en winst zou maken. Daartoe moest de NRC niet langer alleen vanuit het intellect tot stand komen, maar ook vanuit de onderbuik.
Volgens zijn bewonderaars heeft Vandermeersch het bezadigde papieren instituut in rap tempo omgetoverd tot een modern digitaal mediamerk. Hij verhuisde de krant van Rotterdam naar Amsterdam, ontrolde een digitale strategie en bood ruimte voor geslaagde marketingacties. De krant floreert weer.
Hij zou ‘minstens veertien redacteuren’ hebben uitgescholden, geïntimideerd of vernederd.
Maar er klonk ook kritiek. In zijn drang naar vernieuwing zou Vandermeersch de geschiedenis van de krant – en daarmee veel oudere abonnees – uit het oog zijn verloren. Hij zou een populistische koers varen en zich autoritair gedragen. In een uitgebreid profiel schreef HP/De Tijd vorig jaar over het ‘korte lontje’ van Vandermeersch. Hij zou ‘minstens veertien redacteuren’ hebben uitgescholden, geïntimideerd of vernederd. Slachtoffers zouden huilend zijn weggelopen en uit schaamte hun mond hebben gehouden.
Mea culpa
In een reactie erkende Vandermeersch dat hij zich af en toe liet gaan, maar hij zou van zijn fouten hebben geleerd. Ook op de redactie moest hij vier jaar geleden door het stof nadat diverse redacteuren uit onvrede de krant hadden verlaten. Met dit ‘mea culpa’ wist hij een opstand te overleven.
De genaturaliseerde Vandermeersch is een ‘bekende Nederlander’ geworden doordat hij geregeld aanschuift in De Wereld Draait Door. Dat had ook wel een tandje minder gemogen, vinden sommige redacteuren. Zo liep hij af en toe weg uit vergaderingen omdat hij naar de studio moest. Alsof hij de tv belangrijker vond.
Vandermeersch studeerde geschiedenis, journalistiek en politieke wetenschappen. In de jaren negentig werkte hij als correspondent voor De Standaard, vanuit Parijs en later vanuit New York. Bij datzelfde dagblad was hij hoofdredacteur tussen 1999 en 2010, waarna hij de overstap maakte naar de NRC.
Geliefd of niet, Vandermeersch heeft wel hart voor de zaak. Kritiek op de krant trekt hij zich persoonlijk aan. “Hij ís de krant”, aldus plaatsvervangend hoofdredacteur Marcella Breedeveld vorig jaar in HP/De Tijd. Ook zij maakte haar vertrek bekend. Na twaalf jaar wordt ze bij haar krant weer redacteur.
