Er beweegt niets aan het Brexitfront, vooral omdat geen van beide partijen de eerste stap wil zetten in wat steeds meer een game of chicken is geworden: zien wie het eerste bang wordt.

Dat is de onvermijdelijke conclusie na de vruchteloze ontmoeting tussen de Britse premier Theresa May, Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie, en Donald Tusk, de voorzitter van de Europese Raad gisteren in Brussel.

Constructief?

Het was een “stevig” gesprek. “Constructief” ook, al was wel niet duidelijk wat dan het resultaat was van Mays Brusselse rondje langs het Schumanplein. De twee partijen kwamen enkel overeen dat hun onderhandelingsteams gesprekken gaan voeren om te onderzoeken of er een uitweg te vinden is uit de impasse, een uitweg die de “breedst mogelijke steun” in het Britse parlement vindt en tegelijk de “richtsnoeren van de Europese Raad respecteert”.

Beide partijen benadrukten nog eens dat ze blijven streven naar een ordelijke Brexit, met akkoord dus. En May van haar kant hield vol dat die op tijd zal gebeuren, op 29 maart dus, hoewel nauwelijks iemand daar nog werkelijk in gelooft. Want van beweging was er gisteren niets te bespeuren. May kwam naar Brussel met als opdracht wettelijk bindende “alternatieve regelingen” of tenminste wettelijk bindende aanpassingen te krijgen voor de backstop, het vangnet dat moet vermijden dat er een harde grens komt tussen Noord-Ierland en de Ierse republiek.

May zei gisteren ook dat ze voorzitter van de Europese Raad Donald Tusk had terechtgewezen voor zijn in Groot-Brittannië slecht gevallen uithaal van een dag eerder. Tusk had zich afgevraagd hoe de speciale plek in de hel voor harde Brexiteers eruitzag. “Niet behulpzaam”, liet May Tusk vandaag weten. (ls)