“Veel telefonisch contact met beschuldigde Joods Museum? Ik weet van niets”

Vanop een nummer van de jonge vrouw werd eind april 2014 op vijf dagen tijd 147 keer contact gemaakt met een nummer van Bendrer. “Ze kan toch een kleine inspanning doen en in haar geheugen graven", vroeg procureur Yves Moreau. 

"Ik ken die mijnheer niet", klonk het kort. "Het is al zo lang geleden en ik was nog jong." De vrouw was 19 jaar op het moment van de feiten.

“Geen idee”
Bendrer gaf daarop aan de vrouw evenmin te kennen. “Misschien via een datingsite?”, gaf het meisje zelf aan. Bendrer ontkende echter dat hij in die tijd op zo’n sites actief was.

Misschien had ze haar gsm dan doorgegeven aan iemand anders. Maar wie dat dan geweest kon zijn? “Geen idee, ik kan u niet helpen.”

De vrouw snapte ook niet waarom ze naar Brussel moest komen. "Ik was jong, het is lang geleden. Blijkbaar was er een aanslag, maar dat interesseert me niet. Ik werk, ik heb geen tijd om het nieuws te volgen."

“Ga niets uitvinden”
Het nummer waarmee naar Bendrer gebeld werd, kon de vrouw zich ook niet herinneren. "Ik ga niets uitvinden, ik weet het niet.”

Het nummer van de vrouw werd op 30 mei 2014 -de dag van de arrestatie van Nemmouche aan een station in Marseille- opgepikt door een antenne in de buurt van datzelfde station. Nog diezelfde dag stopten de contacten vanop dat nummer, tot eind augustus. “Maar ik heb geen idee hoe dat komt", herhaalde de jongedame nog een laatste keer.