Afgedankt hotelbed blijkt 15e-eeuwse huwelijksbed van koning Henry VII van Engeland te zijn
Wie zijn huwelijksnacht in de bruidssuite van een hotel in de Engelse stad Chester doorbracht, kan weleens in hetzelfde (konings)bed als koning Hendrik VII van Engeland hebben geslapen. Een antiekhandelaar vond het bed online omdat de hoteluitbaters het bed liever kwijt dan rijk waren.
Het 15e-eeuwse eikenhouten bed is een lang verloren relict van de Engelse Tudor-dynastie, maar dat wisten de vorige eigenaars duidelijk niet. Zo dumpten de hoteluitbaters het bed na renovaties en de aankoop van nieuw meubilair online. Ze verkochten het (eeuwen)oude bed voor een appel en een ei terwijl de nieuwe eigenaar – een antiekhandelaar – een sterk vermoeden had dat het bed veel ouder was dan de voormalige eigenaar dacht. En dat was goed nieuws.
Ian Coulson, de antiekhandelaar die op de online aanbieding stootte, ontdekte al snel dat het eikenhout inderdaad behoorlijk oud was. Bovendien was het op zo’n manier versierd dat Coulson vermoedde, hoopte zeg maar, dat het deel uitmaakte van de koninklijke familie. Met ingehouden adem onderzocht de antiekhandelaar het eikenhouten meubelstuk om zo de exacte herkomst te bepalen.
Versieringen
De fraaie figuurtjes die in het hout gekerfd werden, wezen alvast op een koninklijke afkomst. Zo lijken de gezichten van de bijbelse figuren Adam en Eva op de portretten van Engelse koning Hendrik VII en zijn koningin. Verder nog werden er verschillende rozen in het frame van het bed gegraveerd: het heraldische embleem van Engeland dat voor het eerst gebruikt werd door Hendrik VII van Engeland.
Vermoedelijk werd het rozenbed zelfs speciaal gemaakt voor de koning en zijn kersverse bruid, Elizabeth van York, met wie hij trouwde in 1486. Dankzij hun huwelijk verenigden de twee het huis van Lancaster en dat van York, en beëindigden ze zo de beruchte Rozenoorlogen (1455-1485).
“Het prachtige ontwerp en de gedetailleerde afwerking van het snijwerk overtuigden me ervan dat dit een koninklijk bed was”, aldus Coulson.
(Lees verder onder de foto)
DNA-analyse
Daarop volgde een DNA-analyse van het hout. Uit die analyse bleek dat het hout afkomstig was van Midden-Europa en vervaardigd werd uit eenzelfde boom. Nog belangrijker: het bed werd afgewerkt met ultramarijn. Dat is een blauw pigment dat tijdens de middeleeuwen kostbaarder was dan goud. Vanzelfsprekend werd het enkel gebruikt voor royalty’s en adellijke families.
Wat het bed extra bijzonder maakt, is dat het een van de enige overblijfselen is van de Tudor-dynastie. In de 17e eeuw moest Engeland immers afrekenen met een grote groep anti-royalisten die alles vernietigden tijdens rellen. Het bed van Henry’s opvolger (Henry VII) was tot nu toe het enige bed waarvan men dacht dat het de rellen overleefd had.
Gelukstreffer
Als bij wonder kan nu een - nog ouder - bed aan de collectie toegevoegd worden: van een gelukstreffer gesproken. De antiekhandelaar stelde zijn vondst trots voor aan collega’s waarbij het – drie meter hoge, vijf meter lange en 1,7 meter brede - bed als een “gegraveerd Victoriaans hemelbed met wapenschild” omschreef.
