Start to marathon: “Néé, ik wil niet samen gaan lopen”

“Anders kunnen we een keertje samen lopen”, stelt een vriendin enthousiast voor, wanneer ik tijdens onze maandelijkse koffiedate weer eens zucht dat het soms best saai is, die lange trainingen. Ik verslik mij in mijn koffie, zo snel floep ik het eerste het beste excuus eruit. Het zit zo: ik ben een asociale loper. Natuurlijk kan ik me voorstellen dat het leuk is, samen joggen. Bijna gezellig zelfs, als ik op sociale media foto’s voorbij zie komen van vrolijk bezwete bendes, de befaamde running crews. Alleen kan ik me met de beste wil van de wereld niet voorstellen dat het iets voor mij zou zijn.

Ik ben een pietje-precies. Een positieve eigenschap, vind ik zelf, want het leverde mij al menig dt-foutloze tekst op. Manlief denkt daar doorgaans anders over, vooral wanneer ik om 3 uur ‘s nachts aan een gezapige 29 kilometer per uur door een uitgestorven schoolstraat bol. Maar tijdens het lopen uit het zich vooral in het minutieus controleren van mijn hartslag. Dat kan moeilijk anders. Aangezien sommige hartslagzones hooguit 4 slagen uit elkaar liggen, kijk ik bijna vaker naar mijn hartslagmeter dan de weg. En dat zorgt er, naast onelegante struikelmomentjes, ook voor dat ik het liefst alleen op pad ga. Het is zo al een uitdaging om 20 minuten aan een hartslag tussen 160 tot 164 te lopen, laat staan dat ik rekening moet houden met anderen. Daarbij, afzien doe ik liefst op m’n eentje. Hoe minder mensen ik in de buurt heb om tegen te klagen, hoe beter. Voor alle betrokken partijen. Dus loop ik helemaal alleen. Uitgezonderd de troostende tonen van 2 Fabiola, waarvan ik stiekem nog altijd hoop dat ze ooit niet alleen mijn trommelvlies maar ook mijn stramme benen verdoven.

Die vriendin is trouwens niet de enige. Ik poeierde al tal van andere enthousiastelingen af. Alleen mijn man mag af en toe mee. Die heeft immers nog niet zo lang geleden in het bijzijn van vrienden en familie beloofd om nooit van me weg te lopen. En dat geldt dus ook tijdens een rondje door het park. Aangezien mijn vrienden tot op heden echter nog geen soortgelijke belofte hebben afgelegd, doe ik het voorlopig solo en zijn mijn hersencellen ondertussen bijna even getraind als die kuitspieren. Of ze mijn uitvlucht geloofde? Ik dénk het. Ze heeft het sindsdien in elk geval niet meer voorgesteld. Al heeft die hardnekkige koffievlek in haar favoriete trui daar misschien ook iets mee te maken.

maand 4 (oktober 2018)

14 hardloopsessies*
146,5 km
gemiddeld tempo: 5’35

Ook beginnen met lopen of een ander sportief doel? Een inspanningstest en trainingsschema van 12 weken bij Bakala Academy kost € 200.
Vragen, opmerkingen of gewoon een virtuele babbel met deze collega-loper? Mailen kan op sophie.vereycken@persgroep.be. Mijn huidige trainingen volgen? Dat kan op Strava.