‘Het verhaal van hoe Wallonië opstond als de moordenaar van het Canadees-Europese handelsverdrag heeft minder te maken met de inhoud van dat verdrag, dan met interne Europese politiek.’ Dat is de analyse van The Globe and Mail, de grootste krant van Canada met een bereik van meer dan twee miljoen lezers. ‘De partij van Paul Magnette (de PS, red.) staat onder groeiende politieke druk in Wallonië, een rust-belt regio in economische depressie.’

Elders in de krant schrijft een columnist dat ‘verzanden in Wallonië aan het einde van een lange campagne niet bepaald een onbekende ervaring is voor de Canadezen’. Hij verwijst daarmee naar de dood van 280 Canadese soldaten in Bergen tijdens de Eerste Wereldoorlog, en naar de Slag om de Ardennen tijdens de Tweede Wereldoorlog. ‘Toch was niemand voorbereid op deze Waalse hinderlaag’, aldus Doug Saunders.

‘Het is een onthutsende herinnering aan de politieke kwetsbaarheid van onze tijd: de liberale ambities van volledige continenten kunnen getackeld worden door het gebrul van een muis.’

Het verdriet van Charleroi

De Duitse krant Süddeutsche Zeitung trok zelf naar Charleroi, ‘thuisbasis van de socialistische regering van Wallonië: een Gallisch dorp dat als laatste weerstand blijft bieden tegen een overweldigende overmacht’.

In een poging door te dringen tot de basis van die weerstand, haalt de krant een ‘populair gezegde in Charleroi’ aan: ‘De Nederlanders lachen met de Vlamingen, de Vlamingen lachen met de Walen, en de Walen lachen met Charleroi’. ‘Symbool van het verdriet van Charleroi, meermaals verkozen tot lelijkste stad ter wereld, is het nog nooit gebruikte metronetwerk’, lazen meer dan één miljoen Duitsers vandaag in hun krant.

‘Paul Magnette heeft met zijn boodschap vele Walen aangesproken. Zij hebben in hem een nieuwe leider gevonden, in hun zoektocht naar identiteit.’

Pervers

‘Als Cleveland het recht zou krijgen om een veto uit te spreken tegen elk potentieel handelsverdrag tussen de Verenigde Staten en een ander land, hoeveel handelsverdragen zouden dan ooit afgesloten raken?’ vraagt het Britse weekblad The Economist zich luidop af. ‘Waarschijnlijk geen enkel’, luidt het antwoord.

‘Het lijkt pervers dat zo’n kleine regio als Wallonië een zo belangrijk verdrag als Ceta kan blokkeren, dat bovendien al zo lang in de maak is. Zeker wanneer de andere partij in het akkoord Canada is: zowat de meest onschadelijke handelspartner die een land zich kan wensen.’

De Franse krant Le Monde titelt dan weer dat ‘de Waalse belemmering onderhandelingen over andere vrijhandelsverdragen in gevaar brengt’. ‘Wallonië heeft een groeiende publieke oppositie aangewakkerd tegen het basisprincipe van vrijhandelsakkoorden.’