Guy Swinnen reageert op overlijden Willy Willy: “Ik zat naast hem aan zijn sterfbed, samen met zijn vrouw. Als je iemand een echte rocker kan noemen: dan hij wel”

“Ik zat gisterenavond naast Willy aan zijn sterfbed, samen met zijn vrouw. We zijn hier niet goed van”, zegt een geëmotioneerde Guy Swinnen op radio 1. “Afscheid komt altijd te vroeg: we hadden allemaal gehoopt dat dit nog niet meteen zou gebeuren.”

Willy streed tegen kanker, toch maakte hij er volgens Swinnen een punt van om steeds op het podium te blijven staan. “Hij is zelfs gestopt met zijn tweede chemokuur om te blijven optreden met ons. Vorige week op de MIA’s heeft hij een laatste krachttoer uitgehaald. Willy heeft alles op alles gezet om erbij te zijn, ook al kostte het hem enorm veel energie”, vertelt Swinnen.

“We hebben Willy in een rolstoel moeten begeleiden tot op het podium. Pas vlak voor het doek openging, leefde hij op. Hij heeft zich helemaal gesmeten en hij heeft nog prima gitaar gespeeld, iets wat in zijn toestand absoluut niet evident is. Het was zijn grote wens om er nog bij te zijn, dus we zijn blij voor hem dat hij dat nog heeft meegemaakt. Ook al beseften we allemaal dat het na de MIA’s snel bergaf kon gaan.”

Op dit moment zijn The Scabs bezig aan een theatertournee, die duurt nog tot mei. “Hoe het verder moet? Daar hebben we als groep nog niet over gepraat. We hebben morgen een optreden in Diksmuide. We gaan die show proberen te spelen. Proberen. Het is een goede manier om dit verdriet te verwerken én het was Willy’s wens dat The Scabs zouden blijven doorspelen.”

Lees verder onder de foto.

Willy Willy, pseudoniem van Willy Lambregt, kwam midden jaren 80 bij The Scabs terecht. “Hij heeft toen mee aan de wieg gestaan van de heropstanding van The Scabs”, blikt Swinnen terug. “Midden jaren 80 lag onze groep eigenlijk wat op apegapen: we waren onze platenfirma kwijt en ons management was ermee opgehouden. Willy is toen op de proppen gekomen, en zo hebben The Scabs, muzikaal dan, een nieuwe injectie gekregen. We zijn toen begonnen aan onze grote succesperiode, met Willy op gitaar en Fons Sijmons op bas. Dat was de ultieme bezetting.” Sijmons overleed in juli 2013 al aan longkanker.

Swinnen roemt vooral Willy Willy’s gevoel voor melodie. “Als we onze nummers met een andere gitarist spelen, dan betrap ik mezelf erop dat ik de solo’s van Willy mee neurie”, zegt de frontman. “Zijn melodieën maakten integraal deel uit van het liedje, van de muziek. Dat was zijn grote kracht: eenvoudig, maar to the point.”

In 1994 werd Willy Willy uit de band gezet. Een onverkwikkelijke periode, geeft Swinnen toe. “Dat was het gevolg van frustraties over onze mislukte pogingen in het buitenland. Daarnaast kwamen groepen als dEUS op, waardoor wij als oud nieuws gezien werden. Het jaar nadien zijn we gesplit, wat erop wees dat hij onmisbaar was binnen de groep. Drummer Frank Saenen heeft nog gezegd dat we op zoek waren naar een nieuwe gitarist, maar eigenlijk op zoek waren naar een tweede Willy Willy - en die bestaat gewoon niet.”

In de jaren na de split zochten Swinnen en Willy Willy elkaar weer op. “Hij koesterde geen wrok, die ruzie is vrij snel bijgelegd. Ze zeiden niet voor niets over hem ‘a man so nice they named him twice’.” In 2007 volgde alsnog de reünie, op vraag van AB. “We hebben op één avond gehoopt, en uiteindelijk zijn dat er drie geworden”, zegt Swinnen. “En zo is dat stilletjesaan weer beginnen bollen, zonder vaste plannen.”

Swinnen zal zijn makker eeuwig herinneren als een muzikant pur sang. “Hij leefde voor zijn passie. Willy deed alles voor zijn muziek. Als je iemand een echte rocker kan noemen: dan hij wel.” Daarnaast was hij ook gewoon een goede maat. ““Ik verlies een hele goede vriend, om niet te zeggen mijn beste vriend. We hebben woelige periodes doorgemaakt, maar dat maakte onze vriendschap heel sterk.”