Groot-Brittannië heeft de controle over de helft van de visgronden op de Noordzee. De Britse vissers zien de Brexit als een fantastische gelegenheid om die gronden opnieuw voor te behouden voor hun eigen vloot. De Vlaamse vissersboten zijn echter zeer afhankelijk van die Britse wateren: ze halen er 54 procent van hun vangst binnen.

Als er een deal komt tussen Europa en Groot-Brittannië, hebben beide partijen tot eind 2020 de tijd om een samenwerkingsakkoord te schrijven. Tot dan verandert er niets voor de vissers. Als eind maart blijkt dat het een harde brexit wordt, een ‘no deal’, dan wordt de situatie heel onzeker. Er moet dan een akkoord worden gezocht zonder basistekst om op terug te vallen. “De Britten hebben wel gezegd dat er in 2019 niets zal veranderen, maar ook dat is onzeker”, zegt Piet Vanthemsche van de Vlaamse Visveiling.

Volgens hem zijn er 2.500 jobs afhankelijk van de toegang tot de Britse visgronden. Het gaat om vissers, maar ook om banen bij de verwerkende bedrijven en bij de veiling. Bourgeois lichtte de vissers dinsdag in over zijn onderhoud met de Britse minister van Buitenlandse Zaken Jeremy Hunt. “Na dat gesprek ben ik iets hoopvoller gestemd dat er een deal uit de bus kan komen”, zegt hij. “Via het Overlegcomité en via mijn contacten met de Europese Brexit-onderhandelaar Michel Barnier dring ik aan op één globaal akkoord met de Britten, voor alle sectoren.”

Hij zet zich ook in voor een aanpassing van het Europees Globaliseringsfonds. Dat biedt steun aan werknemers van grote bedrijven die sluiten, bijvoorbeeld omdat de productie naar buiten de EU wordt verplaatst. “Dat geld is er nu enkel voor werknemers van bedrijven met meer dan vijfhonderd personeelsleden”, zegt Bourgeois. “Ik ijver ervoor het fonds ook open te stellen voor kmo’s, zodat het onder meer de vissers kan begeleiden bij een ‘no deal’.”

Nog voor de Brexit-deadline trekken Bourgeois en Flanders Investment and Trade met hun seminarie ‘Klaar voor Brexit’ naar de kust.