© LD

Dat er tienduizend vluchtelingetjes waarschijnlijk in de seksindustrie zijn beland, maakt me woest

Lea was zeven jaar oud toen ze vorig jaar op de Filipijnen in een opvanghuis voor misbruikte kinderen belandde. Net als haar drie zusjes - meisjes van 6, 9 en 16 jaar oud - was ze jarenlang misbruikt voor de webcam op vraag van ‘klanten’ wereldwijd. Deze mensen dirigeerden ver weg vanachter hun computer, het misbruik van deze kinderen. In de meer dan aangrijpende documentaire ‘Grenzeloos Misbruikt’ die vorige week op de Nederlandse tv te zien was, toonden onderzoeksjournalist Peter Dupont en filmmaker Jacco Groen ons het verschrikkelijke fenomeen van webcam kindersekstoerisme. Sommige van de buitenlandse kindermisbruikers reisden zelf naar de Filipijnen af om meisjes zoals Lea te misbruiken.

Koen Vanmechelen, kunstenaar

De documentaire bracht me compleet van mijn stuk. Dit is hartverscheurend. Dit is wraakroepend. Ik was opgelucht dat de documentairemakers erin geslaagd waren om 15 van die kinderen uit de klauwen van hun pooiers te redden. Dat ze een heel netwerk hadden blootgelegd met verschillende arrestaties als gevolg. Dat ze daarbij hun eigen leven in de waagschaal hadden gesmeten, daar kunnen we enkel dankbaar voor zijn. Het moet meer dan moeilijk zijn geweest om hierover een documentaire te maken.

Dat voelde ikzelf ook toen ik aanvankelijk las waarover de documentaire ging. Zou ik kijken of niet? De eerste reflex van elk weldenkend mens is om zich ver van deze thematiek te houden. Maar we kunnen onze ogen niet sluiten voor wat er met de meest kwetsbaren op onze planeet gebeurt. Dat er wereldwijd op elk moment van de dag 750.000 mensen op het internet naar kinderen speuren, dat moet ons allemaal een erg grote zorg zijn. Zovelen die het leven en de toekomst van een kind op enkele minuten vernietigen.

Ook het nieuws dat er recent tienduizend vluchtelingetjes hier in Europa spoorloos verdwenen zijn, en hoogstwaarschijnlijk in de seksindustrie zijn beland, maakt me woest. Hoe kan dat? Waarom eisen we niet massaal en luidkeels van onze politici dat ‘alle’ kinderen beschermd worden. Wordt het niet tijd dat we dit probleem ernstig nemen en onze politiemensen de mogelijkheid geven om misbruik op te sporen?

“Als ik groot ben,” eindigde Lea de documentaire, “wil ik lerares worden. Dan kan ik kinderen leren lezen en schrijven.” Haar vechtlust is wat wij nodig hebben.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer