“Mensen met een migratieachtergrond krijgen wel een uitnodiging voor een kankerscreening, maar reageren daar gewoon vaak niet op”, reageert Vandeurzen. “Taalproblemen kunnen daar de oorzaak zijn, maar ook cultuurverschillen. In veel culturen is het echt niet de gewoonte je te laten testen zonder dat er effectief symptomen zijn”, vult Dr. Luc Colemont van de vzw Stop Darmkanker aan. “Bovendien is het voor veel mensen in bijvoorbeeld lagere economische klassen gewoon geen prioriteit”, meent Colemont.

Vandeurzen werkt nu aan een actieplan om de betrokken bevolkingsgroepen beter te betrekken in de kankerscreenings. “Er komen focusgroepen, waarin we samen met vertegenwoordigers van die groepen gaan praten om de pijnpunten te achterhalen. Dat proberen we dan om te zetten in efficiënt beleid”, aldus Vandeurzen.

De Vlaamse bevolkingsonderzoeken voor borst-, baarmoederhals- en darmkanker lopen al enige tijd. Mannen en vrouwen met een verhoogd risico op die kankers, voornamelijk bepaald door leeftijd, krijgen twee- of driejaarlijks een uitnodiging in de bus om zich te laten testen. Bedoeling is om mogelijke gevallen van kanker zo vroeg mogelijk op te sporen, om de behandeling snel te kunnen starten en de genezingskans te verhogen.