In het kamp van Aïn Issa zitten ongeveer 150 ISIS-vrouwen. Een van hen is de Belgische Fatima, 23 jaar. In maart 2014 vertrok ze vanuit België naar Syrië. Ze trok naar ISIS-bolwerk Raqqa, waar haar oudere zus al zat. “Ik verbleef er in een huis voor vrouwen. Je mocht het niet verlaten als je niet getrouwd was. Dus ik trouwde dan met een Belg, een ISIS-strijder. Ik had een normaal leven, ik deed wat ik moest doen als vrouw in dat huis”, vertelt ze op BFMTV.

Om nadien toch uit het huis te mogen, moest Fatima een kaart op zak hebben, waarop stond dat ze lid was van ISIS. “Als je dat niet had, werd je opgepakt en moest je naar de gevangenis.” Voor Fatima voelde het aan als een rustig lieven. Een leven waarvoor ze verplicht was een nikab te dragen en haar leven volgens de islam te leven. Ze leefde haar leven. Tot haar man haar begon te vertellen over al de executies die hij al had uitgevoerd. “Hij doodde mensen gewoon, zomaar, voor niets, alsof het dieren waren. En op het einde werd mijn echtgenoot ook gedood zoals een dier, omdat hij gepraat had. En omdat hij zijn gevechtsgroep had verlaten.”

Wie Fatima is, is officieel niet bekend. Wellicht gaat het om de Antwerpse Fatima Benmezian. Zij trok in maar 2014 samen met vier andere vrouwen naar Syrië. In mei 2015 werd ze tot vijf jaar cel veroordeeld. Haar onmiddellijke aanhouding is gevraagd door het parket.

“Niet alleen naar buiten gaan”

Ook Sarah, 50 jaar, vertrok uit België naar Syrië, om zich aan te sluiten bij Islamitische Staat. Dat deed ze om haar dochter te volgen en om ‘vrij’ te kunnen leven in het kalifaat. Ze verblijft in kamp Al Roj. Op BFMTV legt ze uit dat ze weigerde te trouwen. “We waren daar met 2 vrouwen, we mochten niet alleen naar buiten gaan. We werden meegenomen van huis naar huis. Dat wil zeggen dat je eigenlijk geen enkele vrijheid had. We hadden het verbod om te vertrekken, op straffe van executie. Zelf heb ik geen executies gezien. Want daarvoor moest je naar buiten.”