Annelies uit ‘Blind Getrouwd’ verdedigt zich: “Ik moet Joris toch niet knuffelen als ik me daar niet comfortabel bij voel?”

Ze wist heel wat kijkers te charmeren met haar natuurlijke charme. Knappe Annelies, op en top Limburgs, haar breedste glimlach in de aanslag. Helemaal klaar voor het ‘Blind Getrouwd’-avontuur ook. Joris kreeg van haar alle kansen. Alleen... zijn voortvarende aanpak zorgt voor ruis op de lijn tussen de twee pasgehuwden. Annelies moet hem intomen. “Dat moest ik eigenlijk al vanaf dag één”, zegt ze. “Hoe hij me meteen stevig vastnam, complimentjes gaf, vragen stelde over m’n kinderwens... We zijn gestart met een andere snelheid. Hij ging er volledig voor, in al z’n enthousiasme.”

Da’s zeker leuk om te merken, begrijp me niet verkeerd. En ik ging er ook helemaal voor. Maar onze aanpak is gewoon erg verschillend.

Ik ben iemand die altijd wel de kat uit de boom kijkt, ja. Maar ik kan me ook enorm hard smijten. Als ik voel dat het helemaal juist zit.

Ik geloof zelfs niet in liefde op het eerste gezicht. Ik heb het althans nog nooit meegemaakt. In mijn ogen moet zoiets groeien. Het idee van de perfecte match, dat gaat compleet aan mij voorbij. Iedereen heeft wel z’n minpuntjes, toch? En die neem je er dan maar bij. De ideale man, die bestaat gewoonweg niet. Ik ben zelf ook niet perfect, waarom het dan wel van een ander verwachten?

Lees ook: doe zelf de test: dit zijn de vragen die de ‘Blind Getrouwd’ deelnemers moesten beantwoorden

(lees verder onder de foto)

Da’s voor mij ook niet simpel, natuurlijk. Ik kan m’n gevoelens niet forceren. Je mag niet vergeten dat we elkaar op dat moment nog maar zes dagen kenden. Nu, op zich is het niet abnormaal dat gevoelens evolueren in een relatie. Maar bij ons... Tja, het verschil werd echt wel groot, en daar moest even in bijgestuurd worden.

Ach, ik blijf er wel rustig bij, dat helpt. En ik hou de raad van m’n broer ook altijd in m’n achterhoofd.

Hij zei me dat ik me niet druk moest maken. Want wat er aan de hand is, is simpel, zei hij. ‘Joris is als een blok voor je gevallen, en hij doet er nu alles aan om jou voor zich te winnen. Daarvoor gaat hij al z’n kaarten uitspelen. Maar daar is niets mis mee, da’s nu eenmaal typisch voor zoveel mannen.’

Tuurlijk, ik zie niet in waarom ik geïrriteerd zou moeten reageren.

Zoals Joris zich smijt, dat heb ik eerlijk gezegd nooit eerder meegemaakt. Maar nogmaals, da’s niet erg, hé. Zijn gedrevenheid is ook een grote kwaliteit, zeker op professioneel vlak. Wat relaties betreft, is er nog wat werk aan de winkel, toch wat ons betreft.

Lees ook: de locatie, de meubels, de huurprijs: wie beslist hoe de ‘Blind Getrouwd’ koppels gaan samenwonen?

(lees verder onder de foto)

Ik ben ervan overtuigd dat ik Joris nooit een verkeerd idee over onze relatie heb gegeven. De tweede dag heb ik al gezegd dat we onmogelijk aan dat tempo konden verdergaan. Oké, we waren dan wel getrouwd, maar we moesten wel nog aan onze date-fase beginnen. Die mochten we niet zomaar overslaan.

Op het moment ben je daar niet mee bezig. Als ik Joris zeg dat ik geen zin heb om altijd te knuffelen, dan denk ik alleen aan m’n eigen gevoel en onze situatie. Ik ga niet iemand vastnemen als ik me daar niet comfortabel bij voel. Maar stel dat niet gelijk met afwijzen. Op een ander moment heb ik misschien wél zin in een knuffel.

Oh, maar dat was een momentopname, hoor. (lachje)

We hebben elkaar nooit iets verweten, nee. Joris weet uit vorige relaties ook dat hij een verstikkend effect kan hebben op een vrouw. En ik neem hem dat niet kwalijk. Aan ons om de gulden middenweg te vinden.

Ik ben alleszins niet bang om met Marjolein vergeken te worden. Onze situatie is absoluut niet te vergelijken, vind ik. Joris en ik hebben het van in het begin erg rustig aan gedaan.

(lees verder onder de foto)

Ik moet zeggen dat ik me er heel fel van afscherm. Op maandag, als ‘Blind Getrouwd’ wordt uitgezonden, ga ik sporten. Achteraf sturen m’n vriendinnen me hun commentaar. Ik geloof hen dan op hun woord.

De kinderen van m’n klas (Annelies is leerkracht, nvdr) waren er ook rap bij om mij uit m’n tent te lokken. ‘Mevrouw, wat vond u daar nu écht van?’ vroegen ze spontaan. Heel eerlijk? M’n eerste gedachte toen ik hem zo zag, was: allez Joris, wat doet ge nu aan? Over z’n spannende broek onder zijn zwemshort had ik hetzelfde gedacht. (lacht) Maar op zich vind ik dat allemaal niet erg, hij bedoelt het altijd goed. De kijkers hebben er duidelijk zwaarder aan getild dan ik.

Ik word heel vaak aangesproken, maar dat heeft naar ’t schijnt met m’n open uitstraling en glimlach te maken. En gelukkig krijg ik alleen maar toffe dingen te horen. Hoewel... (laat een stilte vallen) Bij sommige mannen denk ik toch: amai, da’s durven!

(knikt) Ik kan ze al niet meer op m’n twee handen tellen, die ‘aanzoeken’. Ach, ik lach het wat weg, en neem het dan maar op als een compliment.

Lees ook: 

De trouwjurk, de ringen en het feest: wie betaalt in ‘Blind Getrouwd’ de rekening? 

Waarom moest één koppel meer krijgen dan de rest? Wij gingen achter de schermen bij ‘Blind Getrouwd’

De locatie, de meubels, de huurprijs: wie beslist hoe de ‘Blind Getrouwd’ koppels gaan samenwonen?