Meisje (10) schrijft hartverscheurend gedicht over dyslexie. Tot je het omgekeerd leest

Het gedichtje werd woensdag gedeeld op Twitter door de juf van het meisje, Jane Broadis. In drie dagen tijd werd het al meer dan 160.000 keer geliket en bijna 50.000 keer gedeeld.

Het gedichtje leest: “Ik ben dom – niemand zou ooit zeggen – dat ik talent heb voor woorden – ik ben voorbestemd voor grote dingen – dat is fout – ik ben een mislukkeling – niemand zou me er ooit van kunnen overtuigen – dat ik het kan maken in het leven.”


“En lees nu naar boven”, schreef het meisje er onderaan bij. En dan wordt het inderdaad iets helemaal anders: “Ik kan het maken in het leven - niemand zou me er ooit van kunnen overtuigen – dat ik een mislukkeling ben – dat is fout - ik ben voorbestemd voor grote dingen - ik heb talent voor woorden - niemand zou ooit zeggen – dat ik dom ben.” (lees hieronder verder)

Volgens de juf van het meisje – dat alleen met haar initialen A.O. genoemd wordt – was het gedicht het resultaat van een toevallige opdracht. “We hadden nog een beetje tijd over voor de les voorbij was”, vertelde de lerares van de Christ Church School ten noorden van Londen aan het Amerikaanse nieuwsmagazine Today. De leerlingen herinnerden haar aan die keer dat ze hen verteld had over een bekend gedicht van de Amerikaanse tiener Chanie Gorkin uit 2015 dat je in twee richtingen kon lezen. Ze wilden het graag zelf ook eens proberen en gingen aan de slag.

A.O. ging er helemaal in op en werkte er zelfs aan verder toen de bel al was gegaan. “Ze besloot om in haar eentje in de klas te blijven tijdens de middagpauze”, aldus Broadis. “De kleine woordsmid. Ze deed het helemaal alleen. Ik heb haar niet geholpen.”

Broadis – die al 26 jaar voor de klas staat – weet niet waarom het meisje het onderwerp dyslexie koos. Ze lijdt er zelf niet aan en kent bij haar weten niemand die ermee af te rekenen heeft. “Ze is gewoon een gevoelig meisje en dat is het onderwerp dat ze koos”, klinkt het. “Ik heb er wel eens over gesproken in de klas. Blijkbaar heeft het iets losgemaakt.”

De populariteit van het gedicht kan misschien nog een leuk staartje krijgen voor het meisje. Heel wat mensen vroegen online al of het gedicht niet gepubliceerd kon worden. “Het zou geweldig zijn om het in print te zien”, lacht Broadis. “Ik wil niets liever dan het werk van mijn leerlingen te tonen.”