Tijgermug gaat zich verder verspreiden in België, maar geen reden tot paniek
De tijgermug, een steekmug die tropische ziektes zoals gele koorts en zika kan overbrengen, zal zich de komende jaren verder verspreiden in België. Dat blijkt uit een internationaal onderzoek waaraan ook Wim Van Bortel van het ITG (Instituut Tropische Geneeskunde) meewerkte.
Het onderzoek staat vandaag in het gerenommeerde vakblad Nature Microbiology. Wetenschappers hebben bestudeerd welke invloed mobiliteit en klimaatverandering zullen hebben op de verspreiding van tropische muggen.
Het gaat onder meer om de Aedes Albopictus of tijgermug, die tropische ziektes zoals gele koorts, dengue, zika en chikungunya kan overbrengen. Voor alle duidelijkheid: malaria komt hier niet in het spel, want die ziekte wordt overgebracht door Anopheles-muggen, en daar is hier geen onderzoek over gedaan.
68 gevangen stuks in de Waaslandhaven
De tijgermug komt nu voor in grote delen van Azië, Afrika, Zuid-Amerika en het zuiden van de VS, en in Europa rond het Middellandse Zeebekken. Ze is herkenbaar aan de witte strepen op haar poten.
De steekmug zal in de toekomst steeds meer voorkomen in België: vorig jaar is ze al gesignaleerd in o.a. de Waaslandhaven (waar onderzoekers maar liefst 68 tijgermuggen in verschillende stadia vingen) en op snelwegparkings in Namen en Luxemburg. De muggen komen ons land binnen door transport, maar vinden hier steeds betere omstandigheden om te gedijen door de klimaatopwarming. Zelfs als het klimaat niet verder opwarmt, of als we onze klimaatdoelstellingen zouden halen, zal ze verder doorbreken.
In België zitten we nog in het prille begin van introductie
Het rapport heeft projecties gemaakt voor de VS en Europa, waaruit blijkt dat de tijgermug in België steeds meer terrein zal winnen. Momenteel is ze al massaal te vinden langs het Middellandse Zee-bekken. "Maar in België zitten we nog in het prille begin van introductie", vertelt ons Wim Van Bortel, die voor het ITG in Antwerpen meewerkte aan de studie.
Het is belangrijk om in deze eerste fase goed te monitoren waar ze binnen komt, en waar de grootste haarden zich bevinden, om die dan doelgericht te bestrijden. Want hoe meer we daarover weten, hoe beter we nu nog kunnen ingrijpen om die verspreiding af te remmen, legt Van Bortel uit. "We kunnen de larven bijvoorbeeld bestrijden, om de vestiging van de tijgermug in onze streken tegen te gaan."
De tijgermug kan de moeilijkere omstandigheden hier beter aan dan de malariamug
Voorlopig is er zeker geen reden tot paniek, maar het is wel belangrijk om de tijgermug te blijven monitoren. We zijn wellicht sowieso al in contact met de tijgermug geweest op een of andere reis naar Zuid-Europa. En de mug kan dan wel tropische ziektes overbrengen, malaria is daar bijvoorbeeld niet bij.
En voor de Anophelesmug, die wél malaria kan overbrengen, is het een heel ander verhaal om hier te gedijen: "Dat lijkt me zeer onwaarschijnlijk", zegt Van Bortel. "Ze is al eens gesignaleerd op de luchthaven, maar heeft een heel andere ecologie nodig, met andere watertypes, broedplaatsen enz. Voor de tijgermug ligt dat dus anders: die kan hier wel tegen een stootje, zo kunnen de eitjes langere periodes van droogte aan."
En zelfs al hebben we hier tijgermuggen, dan is het nog niet per se zo dat je meteen groot gevaar op pakweg gele koorts loopt. "Eerst en vooral moet dat virus een hele cyclus doormaken in de mens", zegt Van Bortel. Dat kan 5 tot 14 dagen duren. Die besmette persoon zou dan door de mug gestoken moeten worden, waarop de mug daarna een andere persoon steekt.
Bekijk de reportage over de tijgermug uit "Het Journaal" hier:
