Na een melding door de Cel voor Financiële Informatieverwerking (CFI) is het Brussels gerecht in 2010 een opsporingsonderzoek gestart naar de witwaszaak rond de Litouwse bank. Het federaal parket zette dat onderzoek daarna voort.

Tussen 2006 en 2009 passeerde via de correspondent-bankrekeningen bij de drie banken maar liefst 10 miljard euro. Tot nu toe was alleen bekend dat het ging om 2 miljard euro. Het gros van de betalingen was afkomstig van offshorebedrijven uit onder meer de belastingparadijzen Belize, Panama en de Britse Maagdeneilanden.

Het onderzoek van het federaal parket was gericht op de betrokken Belgische bedrijven die via de Litouwse bank geld hadden ontvangen. Ze moesten facturen, douanepapieren en transportdocumenten voorleggen om de betalingen te staven. De vraag was of de goederenstroom wel overeenkwam met de facturenstroom.

Het federaal parket werkte ook samen het parket van Mechelen. Dat onderzocht een groothandel uit Heist-op-den-Berg die betalingen had ontvangen van offshorebedrijven in ruil voor leveringen aan Rusland. Ukio Bankas dook ook op in het onderzoek dat het federaal parket voerde naar de hacking van Dexia-bank in 2009. Geld dat van Dexia-rekeningen was gestolen, bleek doorgesluisd naar een rekening bij de Letse Trasta Komercbanka. Op diezelfde rekening werden betalingen gestort van een offshorebedrijf dat ook rekeningen had bij Ukio Bankas.

Een delegatie van het federaal parket maakte al zijn bevindingen over aan de Litouwse justitie, omdat die beter geplaatst was het onderzoek voort te zetten. In december 2013 zette het parket van Kaunas het onderzoek echter stop. “Om witwassen te bewijzen, moet je kunnen aantonen dat het geld afkomstig is van criminele activiteiten”, legde de procureur Marius Venskunas uit aan 15min.lt, de Litouwse mediapartner in het internationale onderzoek. “Tijdens het onderzoek hebben we die gegevens niet uit België ontvangen. Er was geen bewijs dat de origine van het geld crimineel was, en dus hebben we het onderzoek afgesloten.”