Direct naar artikelinhoud
Filmrecensie

Vlammende entree voor ‘Captain Marvel’

Brie Larson in 'Captain Marvel'.Beeld Disney

Het Marvel-universum heeft een nieuwe leading lady met Captain Marvel. In een prequel op de reeks, vol geestige knipogen naar zowel de jaren 90 als het Marvelverse, maakt ze een spectaculaire entree en matière.

Wie was toch die mysterieuze figuur naar wie Nick Fury (Samuel L. Jackson) in een postcreditscène van Avengers: Infinity War nog gauw een bericht stuurde met zijn pieper (dat leest u goed: pieper!), voordat ook hij vroegtijdig tot stof en as wederkeerde na die fatale vingerknip van booswicht Thanos? 

Meer lezen

Wat doen al die Hollywood-legendes in superheldenfilms?

We komen erachter in Captain Marvel, een prequel op de hele Marvel-reeks, met de door een vreemde buitenaardse energiebron tot superheldin verheven luchtmachtpiloot Carol Danvers (Brie Larson) in de hoofdrol. Ze komt in het midden van een oorlog tussen twee alienrassen (de Kree en de Skrull) terecht, en een belangrijk strijdtoneel in dat conflict is opnieuw planeet Aarde. In het Marvel-universum leven we hier blijkbaar op een kosmisch Iwo Jima: een nietige brok steen in de weidsheid van het heelal, die niettemin een enorme strategische waarde blijkt te hebben voor grotere machten.

De strijd in 'Captain Marvel' wordt grotendeels op planeet Aarde uitgevochten, maar wel handig in dunbevolkte gebieden.Beeld Disney

Ninetiesglorie

Dat Captain Marvel zich afspeelt in het jaar 1995 is niet alleen te merken aan de soundtrack (met streepjes muziek van Nirvana, Garbage, No Doubt en Hole). De film heeft bij momenten ook die gekunstelde visuele flair van superheldenflicks uit de jaren 90, zoals Spawn en The Rocketeer. De nineties waren een decennium van willen maar niet kunnen op technologisch gebied, en dat wrijft de regisseurstandem Anna Boden/Ryan Fleck er ook een paar keer in, met grappen over tergend traag internet, bijvoorbeeld.

‘Captain Marvel’ is een van de spectaculairste én tegelijkertijd persoonlijkste films uit het inmiddels 21 titels tellende rijtje Marvel-films

Captain Marvel is niet de beste Marvel-film, maar wel een van de spectaculairste én tegelijkertijd persoonlijkste films uit het inmiddels 21 titels tellende rijtje. 

Klassieke Marvel-thema’s als identiteit en onontdekt potentieel blikkeren bij momenten fel door de digitale hocus-pocus heen, en op een bepaald moment kegelt een plotwending er zelfs een licht geforceerde allegorie op de wereldwijd woedende vluchtelingenkwesties tussen. 

Maar het loopt allemaal niet in elkaars weg. Captain Marvel heeft een sierlijke cadans in zijn actiescènes en, tegelijkertijd, een uitstekende balans tussen epische ernst en welgemeende onnozelheid in zijn scenario. Al hinkt dat laatste soms van authentieke vondsten naar clichés en weer terug.

De vaste Marvel-thema's, zoals identiteit en onontdekt potentieel, blikkeren soms fel door de digitale hocus-pocus door.Beeld Disney

Nieuwe topper

Op de affiche van Captain Marvel staan coryfeeën als Jude Law en Annette Bening, maar die hebben hun personages vanaf de eerste seconde op autopilot staan. 

Wie wél schittert, is de dertigjarige Brie Larson, die een sympathieke onverdrotenheid in haar personage legt, waardoor we nu al aan ons water voelen dat ze een dragende rol zal spelen in de volgende fase van het Marvel-universum – net zoals de weldra afzwaaiende Iron Man (Robert Downey Jr.) het afgelopen decennium. Binnen een dikke maand zien we haar alweer terug in The Avengers: Endgame. Eén ding weten we nu al: Thanos (Josh Brolin), de terugkerende oppermachtige baddie in die film, mag alvast een hoekje kiezen om in te liggen janken.

Lees hier ons stuk over klassieke Hollywood-kanjers in Marvel-films.

Captain Marvel, vanaf 6/3 in de bioscoop.