Van “het totaalplaatje klopt” tot “na zo'n lange tijd heb je het wel gehad”: Verheyen verloor steeds meer de moed in Oostende

Het kriebelde al even om bij een club aan de slag te gaan, op voorwaarde dat het totaal­plaat­je klopte. En dat is nu wel degelijk het geval bij KV Oostende. Het is een warme en ambitieuze club die een nieuw tijdperk ingaat. Ik ben trots dat ik kan meeschrij­ven aan die nieuwe pagina in de clubge­schie­de­nis.

Er zijn wat dagdage­lijk­se probleem­pjes, maar voorlopig heeft niets mij verrast en kloppen de verhalen. Of ik het plezant vind? Ik ben er niet aan begonnen omdat het plezant zou zijn, maar wel omdat ik het wou. Velen zeiden: 'Gert, doe het niet, het is een hondenjob.’

Goed starten is altijd meegenomen. Maar het wordt afwachten wat mijn jongens zullen brengen, want vorige week was ik onaange­naam verrast door de galamatch tegen Zagreb. De kwaliteit in balbezit moet omhoog, dat is een enorm werkpunt.

Voetbal is emotie, en dat ontbreekt een beetje bij ons. We hebben het moeilijk om blij of teleurge­steld te zijn. Wij zijn altijd hetzelfde. En dat kan niet.

Ik had graag de helft van de punten gehad, maar dat is net niet gelukt. Maar goed, 14 punten is zeker niet verkeerd. Die achtste plaats geeft uitstekend weer waar wij moeten staan ten opzichte van de andere teams. Om daar te blijven, zullen we af en toe matchen moeten winnen, zoals we tot dusver gedaan hebben. We kijken eerder achter ons dan voor ons en dat is de juiste ingesteld­heid in ons geval.

Toen de voorzitter en Hugo Broos mij de vraag stelden, heb ik niet lang getwijfeld. We hebben niets te verliezen en bovendien is onze kern niet zo groot dat er geen plaats meer is voor een extra speler.

Ik ben gematigd tevreden over ons seizoen tot dusver. We speelden niet altijd overweldi­gend, maar het was ook niet altijd slecht. Het is geen toeval of geluk dat we 22 punten verzamel­den. Werkpunten zijn onze balvast­heid en het scorend vermogen, maar over veel dingen ben ik heel tevreden.

We hebben de goeie sfeer en gedreven­heid vanop stage meegenomen naar Oostende. Ik heb de indruk dat de ploeg steeds meer oppikt waar ik heen wil, ook op voetbal­lend vlak. Zondag moet het op het veld gebeuren, maar ik heb een goed gevoel.

Het was wederom een match waarin we iets konden halen, maar wéér hebben we dat niet gedaan. Of dat enkel pech is of niet, daarover gaan we niet discussiëren. We staan waar we staan (1 punt voor de voorlaat­ste in de stand op dat moment, red.) en hebben dringend punten nodig. Dit om te blijven geloven in waar we mee bezig zijn. Nu verspelen we veel energie zonder dat we beloond worden. En dat begint zwaar te wegen.

We zijn wel ontgoo­cheld in de prestatie. Aan de bal verwacht ik veel meer van mijn ploeg. Niet dat we in Charleroi dominant kunnen voetballen, maar aanvallend mag het toch iets meer zijn. We hebben negentig minuten verdedigd en dat is niet zo prettig om te zien.

"Ik ben nog steeds heel tevreden om in Oostende te zijn, maar niet tevreden over de resultaten. Het is simpelweg niet goed genoeg, dat geldt ook voor mij als trainer. Na nieuwjaar hebben we nog niks laten zien en iedereen snakt hier naar een overwin­ning.

We zijn gered, maar het behoud interes­seert me vandaag niet. 't Ziet eruit alsof ze met een rugzak van 30 kilogram spelen en al negentig minuten in de benen hebben. Als je onze passing ziet... dat zou niet mogen in eerste klasse. Ik ben zeer teleurge­steld, ook omdat dit niet uit de lucht komt vallen. We zien dit veel te vaak op training en in de matchen. En na zo'n lange tijd heb je het wel gehad.