Er kwamen vooral vrouwen, maar ook mannen daagden op voor de betoging tegen seksisme en voor solidariteit met vrouwen in de hele wereld. De betoging bracht voornamelijk Franstaligen op de been. Volgens de politie daagden tussen 3.500 en 4.000 deelnemers op. De organisatie denkt dan weer dat het er minstens 15.000 waren.

Ze scandeerden slogans over vrouwenrechten. ‘Mijn lichaam, mijn keuze, mijn vrijheid’, werd er onder meer geroepen.

In de mars liepen verschillende organisaties mee, elk met hun eigen boodschap. De vakbonden ABVV en ACV focusten op gelijke rechten op het werk. Maar er liep bijvoorbeeld ook een groep Iraanse betogers mee. Zij verzetten zich tegen de verplichte hoofddoek in Iran. Nog een andere groep eiste de regularisatie van mensen zonder papieren.

Uit de politieke wereld was er een vertegenwoordiging van onder meer cdH, Ecolo en de Europese koepelpartij van sociaaldemocraten. En ook de Brusselse universiteiten VUB en ULB waren vertegenwoordigd.

Het ‘Collecti.e.f 8 maars’ had alle vrouwen opgeroepen om op Internationale Vrouwendag het werk neer te leggen. Op verschillende plaatsen in het land waren er acties.