Het burgerlijk proces in de politierechtbank van Halle rond de dood van Irène Demesmaeker, de 71-jarige vrouw die in december 2014 om het leven kwam in het centrum van Halle, is afgerond. Beklaagde Daniel D. (55) werd eerder al veroordeeld tot een celstraf van vijf jaar en een levenslang rijverbod voor het ongeval. Een rijbewijs had de man niet, en hij had onder meer al vier keer een levenslang rijverbod gekregen. Nadat hij het slachtoffer met zijn vrachtwagen aanreed op het kruispunt van de Ninoofsesteenweg en de Auguste Demaegthlaan en meer dan 700 meter meesleurde, pleegde hij vluchtmisdrijf om nadien dagenlang ondergedoken te leven. Uiteindelijk werd hij gevat. Hij zit nog altijd in de cel.

Band met broer en neven

Over de schadevergoedingen heeft de politierechtbank gisteren een uitspraak gedaan. De broer van het slachtoffer kreeg 5.000 euro morele schadevergoeding. Aan zijn drie zonen, de neven van het slachtoffer, werd elk 1.500 euro toegekend. Dat is meer dan de tegenpartij bereid was om te geven. Die baseerde zich op de zogeheten indicatieve tabel, waarin 1.800 euro opgenomen staat voor een niet-inwonende broer en niets is voorzien voor neven. Politierechter Dina Van Laethem vond dat de bedragen hoger mochten zijn. “De rechtbank kan voor waar aannemen dat de band met de broer en de neven dichter was, aangezien het slachtoffer zelf kinderloos was. Die 5.000 euro voor de broer is niet overdreven”, zo stelde de rechter in haar vonnis. Als extra bewijs voor de goede band wees de rechter nog op een grote schenking van het slachtoffer aan haar broer, iets meer dan een jaar voor haar dood.

Twistpunt

Die schenking was een van de grootste twistpunten in het dossier. In november 2013 schonk Irene effecten ter waarde van 286.000 euro aan haar broer, die daarop 20.000 euro aan schenkingsrechten betaalde. Maar aangezien zijn zus binnen de drie jaar na die schenking overleed, moest de broer plots 127.000 euro successierechten betalen. Een plotse meerkost van 107.000 euro, die de advocaat terug wou vorderen omdat Irene nog in goede gezondheid was en een levensverwachting had van meer dan drie jaar. De tegenpartij vond die vraag niet correct, en dat was ook de mening van de rechter.

Vergoeding voor de pijn

Die kende wel nog wat kleinere sommen toe voor de begrafeniskosten en administratieve kosten. Ze kende ook 500 euro toe voor de schade ‘ex haerede’, ofwel de pijn het slachtoffer heeft geleden voor het overlijden. De tegenpartij wou hiervoor niets geven, omdat het slachtoffer op slag dood zou zijn geweest. Dat klopt volgens de rechter niet. Volgens getuigen had het slachtoffer op het zebrapad de vrachtwagen immers zien aankomen, vooraleer ze werd meegesleurd. “Het kan niet anders dan dat ze enkele minuten een ware doodstrijd heeft geleverd en helse pijnen heeft moeten doorstaan”, aldus de rechter. De partijen kunnen nog in beroep gaan tegen het vonnis.