De jacht op de "witte konijnen" is weer open: een goede zaak voor de partijen?

Partijen hebben verschillende redenen om witte konijnen op hun lijst te plaatsen. De eerste is electoraal: ze hopen dat de bekende gezichten een groot aantal naamstemmen achter zich zullen krijgen, wat de partij natuurlijk ten goede komt. In dat opzicht is het aantrekken van Goedele Liekens door Open VLD een schot in de roos, denkt Bouteca.

Een tweede reden is de boodschap die een partij wil overbrengen. In het geval van Liekens wil Open VLD duidelijk maken dat vrouwen voor de liberalen heel belangrijk zijn. Een derde reden om witte konijnen te zoeken is dat men een aantal frisse personen in de politiek wil introduceren, omdat de kiezers wat uitgekeken zijn op de traditionele partijpolitiek.

Om als wit konijn een succes te worden in de politiek moet je in de eerste plaats weten waaraan je begint en in welk milieu je terecht komt. Journalisten zoals Ivo Belet en Siegfried Bracke wisten vooraf hoe het politieke spel werkt en verteren hun overgang meestal goed. Het aantrekken van ondernemers daarentegen draait meestal op een teleurstelling uit, omdat zij te ongeduldig zijn en niet kunnen wennen aan de trage besluitvorming. Ook zuivere BV's, die inhoudelijk niet veel bij te brengen hebben, hebben het moeilijk om een carrière in de politiek te maken.

Het aantrekken van witte konijnen houdt ook een aantal risico's in voor een partij. De verkiesbare plaatsen zijn immers schaars en de komst van een totale nieuwkomer kan dan ook wrevel veroorzaken bij de gevestigde waarden die hun kans om verkozen te raken zien slinken en dan soms afhaken, zoals met Philippe De Backer (Open VLD) in Antwerpen is gebeurd, besluit Bouteca.

Beluister hieronder het hele gesprek met Bouteca in "De wereld vandaag":