Roger van Damme opgelucht nu hij de oorzaak van z’n gezondheidsproblemen kent

“Ik wil een einde maken aan alle speculaties die de ronde doen”, zegt hij. “Hoeveel mensen me al niet hebben gevraag hoe het komt dat ik zo fel vermagerd ben... ‘Ben je ziek misschien?’, klinkt het vaak bezorgd. Sommigen denken zelfs dat ik een maagverkleining liet uitvoeren.”

(schudt het hoofd) Ik had wel degelijk een probleem, maar dankzij enkele kleine ingrepen in m’n dieet voel ik me nu beter dan ooit.

Daar was ik op m’n zwaarst. Weet je wat m’n grootste probleem was? Dat ik zo makkelijk een buik kreeg. Als ik ietwat aankwam, was het altijd die buik die héél snel naar voren stak. Abnormaal snel. En de broeksmaat, die ging vlot mee.

Toch wel. Het was dan ook even zoeken naar wat er juist met mij aan de hand was. Op zich deed ik weinig verkeerd. Ik liet me zelfs begeleiden door diëtiste Stephanie Scheirlynck (die ook met heel wat topsporters samenwerkt, nvdr), die voorschreef hoeveel calorieën ik dagelijks mocht eten. Als ik haar ­programma volgde, zou ik ­vanzelf afvallen.

(lees verder onder de foto)

Nee. Ik ben toen aan een hele reeks onderzoeken begonnen om uit te zoeken wat er met mijn lichaam aan de hand was. Had ik een infectie? Zat er een bacterie in mijn lijf? Of toch nog iets anders? En ja, onvermijdelijk dwalen je gedachten soms af naar een rampscenario. Zelfs kanker en malaria kwamen ter sprake. Uiteindelijk bracht een dure, maar relatief eenvoudige bloedtest klaarheid.

Ik blijk intolerant te zijn voor een hele resem voedingsstoffen. Biergist is er één van, net als pistachenoten en gerst. Maar helemaal bovenaan op de lijst prijkt... tarwe.

Ah, natuurlijk. Nu, ’t is niet zo dat ik geen brood meer mag eten, of niet meer van taarten kan proeven in de keuken, maar ik weet dat ik ermee moet opletten. Sinds ik dat doe, voel ik me geweldig.

Echt wel. Ik ben nu ook fanatiek aan het sporten. Ik fitness tweemaal per week en ga elke zondag joggen. Op het gemakje, zonder me te forceren. En dat werkt prima. Weet je, ik zou eigenlijk iedereen aanraden om zich te laten testen. Ook al heb je op het eerste gezicht niet echt last van iets, als je weet welk soort voedsel je minder goed verteert, kan je je lichaam ­minstens 15 procent beter laten werken.

(lees verder onder de foto)

Ik heb me laten begeleiden door een sportarts. Da’s nodig, zeker in het begin. Ik weet nu dat veel mensen totaal verkeerd sporten. Veel te intensief. Sven Ornelis is op dat vlak een inspiratie geweest. Ik ga regelmatig eten met hem. Het frustreerde me de laatste keer zó dat ik opnieuw dikker stond dan hij. Terwijl hij vooral intensief wandelt. Maar dat is dus slimmer dan jezelf afbeulen, om dan drie dagen niet uit de zetel te kunnen door stramme spieren.

Dankzij het PronoKal-dieet, ja. Ik heb mijn gewicht toen vier jaar op peil kunnen houden. Tot ik vorig jaar compleet ben ontspoord. Op Tomorrowland was dat. Ik kwam uit een heel drukke periode en vond dat de riem er wel even af mocht. Een wafel hier, frietje daar... Daarna ­vertrok ik op reis en deed ik gewoon lustig verder.

(knikt) Op m’n zwaarst woog ik 89 kilogram. Met het PronoKal-dieet viel ik af tot 72 kilo. Maar eind vorig jaar gaf de weegschaal plots 84 kilogram aan. Voor iemand van 1m74 is dat te veel, punt. Nu zit ik op 71 kilogram. Ik heb nog nooit zo scherp gestaan.

Blijven sporten en enkele voedingsmiddelen vermijden, zou voldoende moeten zijn. Verder weet ik nu ook dat ik extra moet opletten wanneer ik wat vermoeid ben. Te veel werken is niet goed, en zeker niet voor mij, want uit het onderzoek bleek ook dat m’n schildklier langzamer werkt dan gemiddeld.

Ik heb geleerd om in m’n ­agenda blokken vrij te houden. Resoluut. Waar ik vroeger zelfs tijdens m’n zeldzame vakanties cursussen volgde om me bij te scholen, is vakantie nu écht heilig. Mijn echtgenote Cindy en m’n twee zoontjes spreken me daar niet in tegen. Maar dat ik in het verleden te hard ­gewerkt heb, geef ik grif toe.

Nee. Ik jaag ook niet wanhopig op een tweede ster. Ik heb al zoveel bereikt. Ik ben bekroond tot wereldkampioen ‘desserts maken’, dat was voor mij dé top. Wat er nu nog bijkomt, is extra. Dankzij m’n nieuwe levensstijl voel ik me klaar om er nog járen stevig in te vliegen.