‘Danneels was niets minder dan een monument in de Belgische kerk, een wijs man en een grote spirituele leider’, aldus Mettepenningen. ‘De kardinaal kon in een bevattelijke taal en met bevattelijke beelden zijn visie overbrengen’, meent de biograaf.

De vroegere aartsbisschop heeft dertig jaar aan het hoofd van de katholieke kerk in België gestaan. ‘Dat is lang. In die periode is de kerk sterk geëvolueerd. De betrokkenheid nam af, maar hij bleef populair, als een sterke vertegenwoordiger en een sterk merk van de kerk’, aldus Mettepenningen.

De schrijver roemt ook de rol van topdiplomaat die Danneels op internationaal niveau speelde. De Belgische kerkleider kwam daardoor in 2005 in beeld om Johannes Paulus II als paus op te volgen, maar dat ging niet door. ‘De kerk was te veel naar rechts opgeschoven, en het centrum ging daarin mee. Wellicht zag men Danneels als te links, te hervormingsgezind’, oppert Mettepenningen.

Hij beklemtoont dat met de verkiezing van Franciscus als opvolger van Benedictus XVI in de visie van Danneels alsnog een ‘nieuwe wind begon te waaien’. ‘Danneels zag zo toch nog een mogelijkheid dat er hervormingen zouden worden uitgevoerd’, besluit Mettepenningen.