© BELGA

Beresterke Alexey Lutsenko wint lastige rit in Tirreno-Adriatico, ondanks twee (!) valpartijen in de finale

Alexey Lutsenko voerde in de vierde etappe van de Tirreno een ferm nummer op. In een rit van 220 km, reed hij de laatste 35 kilometer solo. Na twee valpartijen werd de Kazach van Astana in de slotkilometer alsnog gegrepen, om dan nog de sprint te winnen. Primoz Roglic werd tweede en doet een goeie zaak in het klassement.

Bram Vandecapelle in Fossombrone

LEES MEER.Sep Vanmarcke valt bijna in ravijn tijdens Tirreno: “Ik heb enorm veel geluk gehad”.

Na 221 km tussen Foligno en Fossombrone won de 26-jarige Lutsenko, die de lastige klimmetjes doorheen de rit het best had verteerd, na een sprint met vier.

Door zijn aanvalslust en fysiek vermogen wordt Alexey Lutsenko vaak vergeleken met zijn Kazachse voorganger en ploegbaas Alexandre Vinokourov. In de vierde etappe van de Tirreno werd nog maar eens duidelijk waarom. In een zware etappe over een zevental steile hellingen in de Marche voerde hij een ferme numéro op. Op 37 km van de meet trok hij een eerste keer in de aanval, maar werd hij gecounterd door Tom Dumoulin en co. Twee kilometer later probeerde hij het nog eens. De rest twijfelde. Het was meteen de laatste keer dat ze zijn achterwiel zouden zien.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

In een mum van tijd verzamelde Lutsenko een voorsprong van een halve minuut. Op de voorlaatste beklimming van de I Cappuccini verdubbelde hij die voorsprong zelf, ondanks ze in het peloton met onder meer Stybar voor Alaphilippe en Gesink in dienst van Roglic ook niet stil zaten.

In de afdaling van de voorlaatste keer I Cappuccini schatte de Kazach echter een bocht totaal verkeerd in en verloor hij kostbare tijd. Toch had hij aan de voet van de laatste doortocht bergop nog steeds 45 seconden bonus.

Lustenko zwalpte zich op de laatste klim naar boven, maar kraakte niet. Op de top had hij een voorsprong van twintig seconden. Gezien zijn goeie daalcapaciteiten en het afstopwerk van ploegmaat Jakob Fuglsang, waande hij zich zegezeker. Misschien te zegezeker, want op twee kilometer van de streep schatte hij nog eens een bocht verkeerd in. Een tweede val. Vooraleer Lutsenko het goed en wel besefte, kwamen ploegmaat Fuglsang, Roglic en Yates bij hem aansluiten. “Het was zeer vreemd allemaal. Ik wist al niet hoe het kwam dat ik een eerste keer viel. De tweede keer was mogelijk nog vreemder. Maar door die val kreeg ik een zodanige adrenalinestoot dat ik misschien de beste sprint van mijn leven reed.”

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Geen Milaan-Sanremo

Lutsenko won vrij gemakkelijk en pakt zo al zijn vijfde zege van het seizoen, evenveel als Julian Alaphilippe. “Gelukkig won ik. Ik mag er niet aan denken dat ik al dat goeie werk van onze ploeg niet zou hebben kunnen omzetten in de zege”, aldus Lutsenko die het totaal van Astana in 2019 op zeventien stuks brengt. “Ik ben altijd goed op dreef in het begin van het seizoen. Voor Oman ging ik op hoogtestage op de Teide in Tenerife. Het resultaat daarvan werd al duidelijk in Oman. Ook in de Omloop Het Nieuwsblad en de Strade Bianche deed ik mee met de besten. Ik had van deze Tirreno ook een doel gemaakt, maar voel wel dat ik hierna een beetje zal moeten bekomen. Hoewel vele mensen denken dat ik er ook kans maak, start ik zeker niet in Milaan-Sanremo. Na de Tirreno laat ik de fiets vier dagen aan de kant staan om dan terug op hoogtestage te trekken en mij klaar te stomen voor de Ardennenklassiekers.

In de drie Ardenneklassiekers kwam Lustenko op vier deelnames nog nooit dichter dan de vijftigste plaats. Toch droomt hij op zijn 26ste wel van resultaten. “Ik denk dat de Amstel Gold Race mij het beste ligt. In 2012 werd ik op de Cauberg wereldkampioen bij de beloften. Ik wil er graag nog eens winnen. Ook Luik-Bastenaken-Luik is een interessante koers, maar ik mis misschien nog wat parcourskennis”, aldus Lutsenko, die in de stand opschuift naar de zesde plaats op 1’06” van leider Adam Yates.

Roglic pokert niet

De dichtste achtervolger van Yates, is Primoz Roglic. In de sprint eindigde de kopman van Jumbo-Visma tweede, waardoor hij nu op zeven seconden volgt. “Een goeie zaak. Ik had misschien ook nog voor de ritzege kunnen gaan, had ik in de slotkilometer niet voortdurend op kop gereden. Ik wou in eerste instantie de kloof op de renners in de achtergrond nog vergroten. Bovendien ben ik pas laat beginnen koersen, waardoor ik weinig ervaring heb met bluffen en pokeren in het heetst van de strijd”, aldus de Sloveense kopman van Jumbo-Visma.

Uitslag:

1. Alexey Lutsenko (Kaz/AST) de 221km in 5u16:29 (gem. 41,89794km/u)

2. Primoz Roglic (Sln/TJV) op 0:00

3. Adam Yates (GBr/MTS) 0:00

4. Jakob Fuglsang (Den/AST) 0:00

5. Davide Formolo (Ita/BOH) 0:10

6. Alberto Bettiol (Ita/EF1) 0:23

7. Simon Clarke (Aus/EF1) 0:23

8. Tiesj Benoot (Bel/LTS) 0:23

9. Julian Alaphilippe (Fra/DQT) 0:23

10. Wout Poels (Ned/SKY) 0:23

Stand:

1. Adam Yates (GBr/MTS) de 663,5km in 15u53:42 (gem. 41,742683km/u)

2. Primoz Roglic (Sln/TJV) op 0:07

3. Tom Dumoulin (Ned/SUN) 0:50

4. Julian Alaphilippe (Fra/DQT) 0:56

5. Sam Oomen (Ned/SUN) 0:56

6. Alexey Lutsenko (Kaz/AST) 01:06

7. Wout Poels (Ned/SKY) 01:16

8. Jakob Fuglsang (Den/AST) 01:19

9. Alberto Bettiol (Ita/EF1) 01:21

10. Simon Clarke (Aus/EF1) 01:25

Aangeboden door onze partners
Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer