Drank, vrouwen, veel ruzie en een gokverslaving: het ware leven van De Dikke en De Dunne was geen lachertje

Bijna 70 jaar na hun laatste film zijn Laurel en Hardy nog steeds het bekendste komische duo ooit. Dat bewijst het succes van de film ‘Stan & Ollie’, die deze week bij ons in de zalen komt. Op enkele weken tijd bracht die al miljoenen op in de VS en in Europa zal het niet anders zijn. De reden ligt voor de hand: de hele wereld kent ‘de Dikke en de Dunne’. Maar ook al werkten Stan Laurel en Oliver Hardy zo’n 30 jaar samen, vrienden waren ze niet. Nochtans hadden ze kunnen leren van elkaars fouten. Stan had een drankprobleem en Oliver was een verwoed gokker. Bovendien werden ze allebei achtervolgd door ex-vrouwen die procedeerden voor meer alimentatie.

De zwaargebouwde Amerikaan Oliver Hardy was de beste acteur van de twee. Bij zijn geboorte heette de man Norvell, maar later nam hij de voornaam aan van de vader die hij nooit gekend had. De echte Oliver Hardy, ooit slavenmeester op de katoenplantage van de familie, overleed in 1892, het jaar waarin zijn beroemde zoon ter wereld kwam.

Stan Laurel, die oorspronkelijk ­Ar­thur Stanley Jefferson heette, groeide op in een Noord-Engelse theaterfamilie en zou het creatieve brein worden achter het legendarische duo. Met zijn slanke gestalte, zijn babyroze wangen en zijn haast lichtgevende blauwe ogen was hij ook nog eens een vrouwenmagneet. Wat hem veel ellende zou bezorgen.