U koopt een elektrische auto: waarmee moet u rekening houden?

Een elektrische auto plundert uw bankrekening

U zoekt naar een betaalbare elektrische auto? Veel succes. De Renault Zoë, zowat de enige compacte elektrische auto die ook echt een auto is, kost in zijn goedkoopste versie nog altijd 24.950 euro, en dan moet u ook nog eens 69 euro per maand betalen voor de huur van de batterij. Op de website van Peugeot vinden we nog een Ion aan 21.866 euro, maar dat kunnen we moeilijk een auto noemen.

Een van de meest verkochte elektrische modellen is vandaag de Nissan Leaf, basisprijs 37.190 euro. De Hyundai Kona EV is er vanaf 37.999 euro en de BMW i3 vanaf 40.650 euro. Niet echt wat wij als betaalbaar zouden omschrijven. De komende jaren worden elektrische auto’s allicht wel heel wat goedkoper, maar wie vandaag een elektrische auto koopt, staat voor een aanzienlijke investering.

Is uw elektrische auto straks nog wel iets waard?

Voor professionele klanten is het natuurlijk geen punt, maar wie nu als particulier een elektrische auto koopt, staat toch ook best even stil bij de inruilwaarde. We zien vandaag op websites tweedehands Tesla’s te koop voor een aanzienlijke prijs, maar dat heeft allicht te maken met het imago van het merk.

De elektrische auto evolueert echter zo snel dat de auto die vandaag up to date is, binnen enkele jaren hopeloos verouderd is. Wie vandaag een elektrische auto koopt en die binnen vijf of zes jaar wil inruilen, riskeert dus een serieuze financiële verliespost.

Aangezien elektrische auto’s de komende jaren gevoelig in prijs zullen dalen, loopt u bovendien het risico dat u de auto die u vandaag duur hebt gekocht, voor een habbekrats zult moeten verkopen.

Vraag een fatsoenlijke proefrit vooraleer te beslissen

In de wereld van de elektrische auto is niets wat het lijkt. Een elektrische auto is niet zomaar een auto. Hij verandert uw mobiliteit fundamenteel. Vooraleer u ook maar overweegt om een bestelbon te ondertekenen, maakt u best een uitgebreide proefrit. Geen ritje over de parking van de dealer, ook geen rit van een half uur. Nadien bent u gegarandeerd bekeerd tot de e-auto, maar hebt u amper een idee van wat er u te wachten staat. Eis een testrit van twee dagen, of een heel weekend. Laad hem thuis op. Rij er mee naar een vergeten oom aan de kust, zoek onderweg een laadpaal. Alleen dan weet u echt waar u aan begint.

Maak kennis met een nieuw begrip: afstandsangst

Als het thema actieradius aangehaald wordt, liegen de producenten van elektrische auto’s alsof het gedrukt staat. Geloof de aannames in de folders en op het internet dus niet. Wij nemen een elektrische middenklasser met een capaciteit van 40 kWh als voorbeeld. 40 kWh is vandaag zowat de norm voor betaalbare e-auto’s. Ideaal is 60 kWh, maar dat kost weer meer.

Op de website van het merk wordt een actieradius van 270 kilometer naar voor geschoven. Maar in de kleine lettertjes lezen we al meteen dat de actieradius afhankelijk is van de buitentemperatuur, de omstandigheden, de rijstijl en het feit of er al dan niet airco of verwarming wordt gebruikt. Voelt u hem al komen?

Elektrische auto’s houden van de zon als oudjes in Benidorm: als de zon schijnt, worden ze kwiek als kippetjes. Wij haalden met die auto 280 kilometer. Mooi, maar wel zonder airco. Met airco: actieradius min 30 kilometer. Bij temperaturen nog net boven het vriespunt: actieradius 250 kilometer. Maar wel zonder verwarming. Met verwarming: actieradius min 30 kilometer. Bij temperaturen onder het vriespunt: actieradius 220 kilometer. Met verwarming: actieradius min 30 kilometer. Let wel, dit was telkens in de Eco-stand en aan het tempo van een monnik die op een ezel onderweg is naar Compostella.

De autosnelweg is dodelijk voor uw actieradius, een zware voet ook.

Lijden om te laden: de pijnlijke zoektocht naar een laadpaal

De beperkte actieradius van een elektrische auto zou geen probleem zijn als er een goede infrastructuur zou bestaan om onderweg op te laden. En daarbij zijn we aanbeland bij het pijnpunt van de elektrische auto. Tenzij u een Tesla hebt gekocht en gebruik kunt maken van het fantastische netwerk van Tesla-oplaadstations, mondt elke rit uit in een avontuur.

Als u rijdt met een benzine of diesel met een actieradius van 250 kilometer, dan stopt u na 240 kilometer aan een tankstation en na enkele minuten bent u weer vertrokken. Niets daarvan met een elektrische auto. Het aantal laadpalen - zeker de snellaadpalen - is dun gezaaid, soms werken ze niet, of er staat al iemand te laden, of de laadpaal wordt geblokkeerd door een eikel met een diesel.

De informatie over laadpalen is ook ontoereikend. Soms staan zogezegd publieke laadpalen op privéterrein of bestaan ze gewoon niet. Wie elektrisch rijdt over langere afstand, bereidt zich best goed voor. Of nog beter, begint er niet aan.

Geduld is een mooie deugd

De elektrische auto heeft één belangrijk voordeel: u kan hem thuis opladen, zelfs via een gewoon stopcontact. Dat duurt lang, maar als u ’s avonds bij thuiskomst de stekker inplugt, is de batterij ’s anderendaags meestal wel nagenoeg volgeladen, zeker als de batterij niet helemaal leeg is.

Het opladen van een batterij van 40 kWh van leeg naar vol kost u aan een gewoon stopcontact zo’n 21 uur, naargelang het model. Komt u elke dag thuis met een lege batterij en hebt u die volle batterij echt nodig, dan is een wallbox een must. Opladen met een wallbox van 7 kW duurt ongeveer 7,5 uur. Specialisten raden een wallbox aan. Dat maakt het namelijk mogelijk om slim te laden. Dagelijks opladen via het stopcontact verhoogt trouwens het risico op oververhitting.

Een auto met een batterij van 60 kWh doet er natuurlijk heel wat langer over, zo’n 32 uur, naargelang het model. Een wallbox is dan ook onmisbaar. Opladen aan een wallbox duurt dan ongeveer 11,5 uur.

Hoe dan ook, vraag vooraf goed naar de mogelijkheden, hetzij bij de dealer, hetzij bij uw elektriciteitsleverancier.

Snel is niet altijd even snel

Het opladen van een elektrische auto is een kwestie van tijd. Dat is op zich geen probleem als u ’s nachts geniet van uw nachtrust. Maar overdag, onderweg naar uw volgende cruciale vergadering, hebt u wel wat anders te doen dan te staan koekeloeren terwijl de stroom in uw batterij druppelt, want daar komt het wel op neer.

Uit een onderzoek van VAB blijkt dat het opladen van een batterij aan een publiek laadstation bovendien veel langer duurt dan dat de uitbater aangeeft. Genoeg elektriciteit laden om 100 kilometer te rijden duurt aan een snellaadpaal geen 24 minuten, maar 73 minuten. Aan een gewone laadpaal duurt het geen 96 minuten, maar 133 minuten. Ideaal voor een middagdutje.

Laden onderweg is duur en omslachtig

Elektrisch rijden is goedkoop. Als u tenminste thuis oplaadt, of op het werk aan een goedkoop tarief. Uit een studie van VAB blijkt dat opladen aan een openbaar laadpunt in alle omstandigheden duurder is dan thuis. Laden aan een snellaadpaal is zelfs duurder dan diesel of benzine tanken.

Het opladen van een elektrische auto aan een publiek laadpunt gebeurt niet met een bankkaart. Dat zou veel te gemakkelijk zijn. U moet een laadkaart aanvragen, of meerdere, want niet elke kaart wordt overal aanvaard. U verneemt ook pas achteraf wat uw laadbeurt heeft gekost.

Meestal staat u bij zo’n laadpaal ook niet onder een afdak. Inderdaad, u wordt gewoon nat als het regent.

Conclusies

Voor heel wat mensen kan de elektrische auto vandaag een mooi alternatief zijn. Ruim 90 procent van de verplaatsingen kan met een elektrische auto. Als de bankrekening meewil en u netjes in een straal blijft die de helft bedraagt van uw totale actieradius, dan is de elektrische auto iets voor u. Als u tenminste thuis of op het werk de mogelijkheid heeft om op te laden.

Buitenshuis opladen aan een publieke laadpaal doet u best alleen in noodgevallen, want dat duurt langer dan wordt aangegeven en is vooral zeer duur.

Toch raden we u aan om te wachten. Als uw huidige auto nog niet aan vervanging toe is, blijf daar dan vooral mee verder rijden. De komende jaren komt er een massa nieuwe elektrische modellen op de markt die technisch veel verder staan dan wat vandaag op de markt is en goedkoper zijn.

Als we straks allemaal elektrisch rijden of op waterstof, zal de overheid hoe dan ook uit zijn schulp moeten komen. De infrastructuur is vandaag namelijk de achilleshiel van de elektrische mobiliteit.