Is er nog iets wat u wilt zeggen?, vroeg de assisenvoorzitter. Didgar, in het zwart gehuld, knikte naar haar advocaten en kreeg het laatste woord. “Het is een heel zware week geweest. Ik wou alleen zeggen dat er een hele week naar ons verhaal is geluisterd. We hebben ook goede herinneringen gehoord. Ik ben Steven (de vader van het slachtoffer, nvdr.) en Eline heel dankbaar. Over ons ontbijtmoment, eten voor de tv op zaterdag, dat zijn dingen die in mijn hart blijven.”

LEES MEER. Jef Vermassen vraagt vrijspraak voor chirurge die dochter (14) vermoordde: “Ze zullen mijn autoruiten willen ingooien, maar ze heeft haar straf al gekregen” (+)

“Als ik de tijd kon terugdraaien, zou dit niet nooit gebeurd zijn. Ik vind het heel akelig dat ik een moordenares zou zijn van iemand die ik zo graag heb gezien. Ik voel de pijn van Steven, de pijn van Eline niet meer te hebben. Ik vraag niets aan de jury, ik neem de volledige verantwoordelijkheid. Ik zal elke beslissing aanvaarden. En ik zal elke beslissing zo sereen mogelijk uitvoeren. Ik heb altijd, van bij mijn eerste verhoor, de waarheid verteld. Ik ben correct geweest en dat is voor mij belangrijk. Ik kan in de spiegel kijken, ik ben oprecht geweest. Dat is voor mij belangrijker dan wat er uiteindelijk met mij zal gebeuren. Dat was het.”

Vermassen: “Spreek haar vrij”

Woensdag trok Didgars advocaat Jef Vermassen nog alle registers open tijdens zijn slotpleidooi. Hij haalde het beruchte artikel 71 aan: “Ze handelde uit onweerstaanbare dwang toen ze haar dochter om het leven bracht.”

“Kindermoord is het enige misdrijf dat uit liefde gepleegd wordt. Ik vraag de jury om Mehrnaz Didgar niet schuldig te verklaren. Spreek haar vrij. Deze vrouw verdient een tweede kans. En niet de stempel van moordenares”, klonk het.