De Franstalige liberalen houden zich kranig, maar ze hebben een rotweek achter de rug. Dat aan de rechterkant een aantal liberalen zou overlopen naar Listes Destexhe was te verwachten. Maar dat dissident Alain Destexhe de Waalse regering van haar meerderheid zou beroven, daarmee had niemand rekening gehouden. Dat alles gebeurde in de week vóór de grote kick-off van de verkiezingscampagne, vandaag. En dat maakt de pil extra bitter.

Met een overweldigende meerderheid van blauwe kaartjes zullen de MR-mandatarissen vandaag in Louvain-la-Neuve het verkiezingsprogramma goedkeuren, dat staat vast. Verder zal er vooral eenheid uitgestraald worden. En trots over alles wat de partij bereikt heeft. Net zoals na de val van de federale regering, zal er niet de minste spijt getoond worden over de gemaakte keuzes. Ja, MR moest met N-VA in een regering stappen om haar eigen liberale programma te kunnen uitvoeren. En ja, MR nam na de breuk tussen PS en CDH de leiding in de Waalse regering, al was het met slechts één zetel op overschot.

Waals refrein

“We kenden het risico. Eén zetel op overschot voor een meerderheid is eigenlijk te weinig”, zegt Jean-Luc Crucke (MR), die door die regeringswissel in 2017 Waals minister van Begroting en Leef­milieu werd. “Maar wat was het alternatief? Met de socialisten ­samenwerken?”

Denis Ducarme Minister van Landbouw (MR) “We verliezen nu twee maanden, maar we hebben Wallonië veel geld en jaren tijdverlies bespaard”

Zijn federale collega Denis Ducarme, die bij diezelfde stoelendans minister van Landbouw en Kmo’s werd, sluit zich daarbij aan. “We hebben zaken gerealiseerd. We verliezen nu twee maanden doordat er geen meerheid meer is, maar we hebben Wallonië in de achttien maanden dat we mee bestuurden, wel veel geld en jaren tijdverlies bespaard.”

Aan de lofzang over federale thema’s als de taxshift, de “jobs, jobs, jobs” en de veiligheidsmaatregelen, zal MR nog een Waals ­refrein toevoegen over de begroting in evenwicht, het schrappen van honderden bestuursfuncties, de afschaffing van het kijk- en luistergeld en een fiscale hervorming.

Waals minister-president Willy Borsus (MR) probeert met de oppositiepartijen Ecolo en PS te bekijken of er überhaupt nog iets mogelijk is, maar het symbooldossier rond de hervorming van de APE-subsidies (Aides à la Promotion de l’Emploi), dat is begraven. Onder geen beding zullen zij MR hier nog laten scoren.

Luik gaat voor

Door haar rol als regerings­leider in zowel de federale als de Waalse regering creëerde MR misnoegdheid op beide flanken. Op rechts, waar Destexhe zich dus afscheurde, maar ook aan de meer sociaalliberale kant, waar Christine Defraigne – tot voor kort voorzitter van de Senaat – meer en meer gemarginaliseerd werd. Ze trok zich terug in Luik, waar ze haar “MR pour Liège” opnieuw in het bestuur loodste. Verschillende bronnen bevestigen dat ze een prominente plaats op de lijst aangeboden kreeg, maar weigerde. Met de Luikse burgemeester Willy Demeyer (PS) heeft ze begin dit jaar afgesproken dat ze zich voluit op de stad zal storten. In 2014 moest ze, met haar 27.842 voorkeurstemmen, in Wallonië alleen Paul Magnette (PS) en Jean-Claude Marcourt (PS) voor zich dulden. Haar missen kan pijn doen, op 26 mei.

Tegelijk mort een jongere MR-kandidaat over de vele uittredende excellenties op de lijsten. Met Ecolo als belangrijkste tegenstander wordt de stem van de jongeren cruciaal, maar daar handelt de partij niet naar. Erg jong en divers ogen de lijsten op dit moment niet. Amper vier van de 19 lijsttrekkers zijn vrouwen.

Achter de façade van “het goede bilan” klinkt ongerustheid. “We moeten oppassen dat we niet het nieuwe CDH worden. Ooit haalden we 30 procent van de stemmen, als we nu nog 20 procent halen, zullen we al blij zijn”, zegt een bekend partijgezicht.

Het besef dat het na 26 mei zo goed als onmogelijk zal zijn om alleen met CDH verder te kunnen, geeft de liberalen ook al geen reden tot optimisme. Als MR mee in een Waalse coalitie zit, zal dat minstens ook met PS of Ecolo zijn. Gesteld dat die twee MR niet samen buitenwerken.