© AFP
Hazard effent in 100ste interland pad voor gezapige zege Rode Duivels in Cyprus
De Rode Duivels hebben zondagavond op hun dooie gemakje ook hun tweede EK-kwalificatiematch gewonnen. Eden Hazard effende in zijn honderdste match voor de Rode Duivels het pad, even na het kwartier stond via Michy Batshuayi al de 0-2 eindstand op het bord. Alles wat daarna volgde, was één langgerekte geeuw. Door de zege komen de Rode Duivels helemaal alleen op kop in groep I.
Wat als Lionel Messi en Cristiano Ronaldo al vijf jaar gestopt waren met voetballen? Het is een vraag die ons steeds vaker bekruipt. Waarom? Omdat Eden Hazard steevast wordt afgemeten aan die twee. Neen, hij maakt niet maandelijks een hattrick en dat al tien jaar aan een stuk. Daarom staat hij voor altijd een trapje lager. Maar zonder Messi en Ronaldo zou de wereld niet in twee maar minstens drie kampen zijn verdeeld. Liefhebbers van sprinter Mbappé, mensen die nog in zwijm vallen voor Neymar. Maar evenzeer lui die vinden dat Eden Hazard de beste op deze planeet is. Lille kampioen gemaakt, al twee keer Chelsea naar de titel geleid in de moeilijkste competitie ter wereld. En sinds vier jaar ook de speler die het belangrijkst is geworden voor de Rode Duivels.
© BELGA
Of er van sprake was van Hazard-toerisme in het GSP-stadion in Nicosia, viel moeilijk te zeggen. Misschien dat de koude wind helemaal vrij spel had gekregen op de tribunes indien hij er niet was. Feit was wel dat de aanwezige Cyprioten zich de ogen uitkeken. Tegenover hun eigen nationale pottenstampers stond een bescheiden gebleven wereldster uit ’s Gravenbrakel. Toen die aan de achterlijn enkele Cyprioten op een hoopje speelde, gingen er toch handjes op elkaar bij het thuispubliek. Net zoals er verbazing en bewondering opsteeg uit de tribunes nadat er een simpelweg door de benen werd gespeeld. Tja, dat zien ze in Cyprus nooit, toch niet zonder er iemand zijn knieschijf ontwricht.
© Photo News
Op dat moment was Hazard misschien nog de enige reden om te blijven zitten. Het stond al 0-2 en de wedstrijd die er nooit een was werd alleen nog opgeleukt door flitsen. En de inzet van een wel erg ijverige Mertens, dat ook. Het was de oudste Hazard die net als tegen Rusland de score had geopend. Batshuayi, zoals wel vaker iets te zelfzuchtig, liep zich te pletter op een blauwe muur. Waarna Hazard het leer per toeval kreeg en heerlijk voorbij de Belgisch-Cypriotische doelman Urko Pardo trapte, een gewezen jeugdspeler van Anderlecht. Doelpunt nummer 30 in zijn 100ste interland, waardoor alleen Romelu Lukaku nog meer goals maakte voor ons land.
LEES OOK. Bij Cyprus stond een… Belg in doel tégen de Rode Duivels
Dertiende voor Batshuayi
Niet veel later stond het al 0-2 toen Batshuayi Pardo omspeelde en zijn dertiende als Duivel maakte. De schoonheid van het doelpunt zat in de assist, een knappe deviatie van Hazard. Thorgan, welteverstaan, die zich net als tegen Rusland manifesteerde als linkshalf. Knap toch hoe die sinds zijn tijd bij Zulte Waregem ontwikkeld heeft tot een speler die aanschurkt met de top van Duitsland en ondertussen zelfs bij de nationale ploeg het verschil kan maken. Is Eden een puur talent als Messi, dan spiegelt zijn broer zich aan de werkethiek van Cristiano Ronaldo. De Rode Duivels aangestuurd Band of Brothers, broeders die voor elkaar door het vuur gaan.
De 0-2 betekende het signaal om voor de Duivels om de handrem op te trekken. Krachten sparen met het oog wat zich aandient op clubniveau. Voor Thibaut Courtois betekende dat niet dat hij werk kreeg waardoor hij die pijnlijke blunder van tegen Rusland kon rechttrekken. Courtois zag geen bal, een kopbal van Laifis die over viel uitgezonderd. Net als collega Urko Pardo, die alleen Batshuayi nog van de 0-3 moest houden. De ijzige wind, het slechte veld en de comfortabele voorsprong inspireerden de Duivels niet, zelfs niet met de inbreng van Januzaj en Carrasco.
© BELGA
Ach ja, zes op zes, missie volbracht. Het enige wat we kunnen betreuren is dat Eden Hazard niet de drang voelde om Cyprus na de 0-2 helemaal aan flarden te spelen. Het was vader Thierry Hazard die eens zei dat hij in en voetbalstadion amusement wil zien, en zeker van zijn zoon. “Ik heb hem al vaak na een match gezegd dat ik evengoed had kunnen thuisblijven.” Zoals voor de honderdste van zijn oudste oogappel dus.
Maar goed, zoals we van geluk mogen spreken dat we tegen kleinkinderen kunnen zeggen dat we in de tijd van Messi en Ronaldo leefden, zo moeten we genieten van elke wedstrijd van de Hazards. De dag dat Eden stopt, zal pas blijken hoe groot de leemte is die hij zal laten. Dat zijn zorgen voor later.
