'De ring is een blijvende herinnering aan de kracht die ik had en de positieve gevolgen daarvan'
"Onlangs zag ik foto's van de 'oude' Ann en ik schrok heel erg van mezelf. Ik wist dat ik destijds ongelukkig was, maar ik wist niet dat ik dat zo hard uitstraalde." Ann Deceulaer beloonde zichzelf met een ring toen ze zestien kilo vermagerde en tegelijk stopte met roken. "Zeven jaar geleden wilde een vriend van mij vermageren. Hij zou naar Weight Watchers gaan en uit nieuwsgierigheid ben ik toen maar meegegaan. Na drie weken is hij gestopt, maar ik ben gebleven." Toen ze een paar weken later ziek werd aan haar longen, besloot Ann om ook te stoppen met roken. "Als ik zou gewacht hebben met stoppen tot ik vermagerd was, zou ik meteen weer bijkomen."
Zeven maanden later rekende ze uit hoeveel ze uitgespaard had sinds ze geen sigaretten meer hoefde te kopen. Met dat geld kocht ze een ring van Nico Taeymans. "Het vermageren bracht een grote verandering met zich mee. Ik had een ander lichaam, zag er veel beter uit en voelde me opnieuw vrouw. Iedereen gaf me complimentjes en dat sterkte mijn zelfvertrouwen. Bovendien kreeg ik weer aandacht van het andere geslacht. Plots merkte ik dat bouwvakkers mij op straat nafloten. En dat was toch al een tijdje geleden. Ik dacht dat het destijds gestopt was omdat ik ouder werd, wist ik veel. (lacht)"
Ook op modevlak was er weer veel keuze. Terwijl ze zich vroeger moest beperken tot twee winkels om toch maar iets te vinden, leek het aanbod nu onbeperkt. Al die kleine dingen gaven haar kracht. "Mijn relatie zat al zeven jaar in het slop en er leek geen beterschap op komst. Opeens had ik de moed en het zelfvertrouwen om er een punt achter te zetten. Ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb. Ik beschouw het als een van de betere beslissingen in mijn leven." De scheiding verliep heel vlot, haar ex-man beschouwt ze nu als een soort broer. "Sinds ik vermagerd ben, heb ik mijn leven opnieuw in handen genomen. Ik ben er trots op dat ik de energie had om zestien kilo af te vallen en tegelijkertijd sigaretten af te zweren. Toen ik besefte dat ik zo veel kracht had, ben ik die blijven aanwenden."
Kort daarna veranderde ze van werk en kocht ze een huis dat ze zelf renoveerde. "Dat heb ik allemaal alleen gedaan. Vaak hoor je van vrouwen dat ze de stap niet durven te zetten omdat ze te afhankelijk zijn van hun man: wie gaat er dan gaten in de muren boren? Ik ben nooit in een zwart gat gevallen na de scheiding, wel integendeel."
De ring staat symbool voor dat kantelmoment. "Ik draag hem sindsdien altijd, behalve om te slapen. Maar dan doe ik hem 's ochtends meteen weer aan. Geen ring dragen zou hetzelfde zijn als zonder schoenen of zonder bril het huis uitgaan. Ik voel het meteen."
Ook wanneer ze tijdens de zomer elk jaar op kamp gaat om voor mentaal en fysiek gehandicapten te koken, neemt ze hem mee. "Soms doe ik hem uit omdat het veiliger is, maar ik draag hem altijd bij mij. Ooit ben ik eens een kostbare ring kwijtgespeeld, waarvan ik nog altijd niet begrijp hoe dat gebeurd is. Dat risico wil ik met deze ring niet lopen. Hij is een blijvende herinnering aan de kracht die ik had en de positieve gevolgen daarvan. Sindsdien gaat er een wereld voor mij open. Ik ben heel gelukkig nu. Deze ring draag ik met fierheid."