Antwerpse scheepswerf stevent af op vierde faillissement

Maandag loopt de 19-maanden durende bescherming tegen de schuldeisers (Wet op de continuïteit van de ondernemingen) af voor de scheepswerf. "Er is geen werk meer en alle financiële middelen zijn op", zegt Luc Van der Vinck van het socialistische ABVV Metaal. 'Jan Cattoor(eigenaar en gedelegeerd bestuurder, nvdr)heeft ons verteld dat hij geen cash meer heeft om schepen in te dokken. En van zodra de eerste schuldeiser zich maandag zou melden, zou Cattoor toch moeten toegeven dat hij hem niet kan betalen." Er werken op dit moment 94 mensen op de werf.

Met zijn 36 hectare, zes droogdokken en 2 kilometer natte kade is ASR een van de grootste scheepsherstellingswerven in Europa. Maar de laatste jaren is het een verhaal van pompen of verzuipen. Mercantile-Beliard, de oorspronkelijke naam van de werf, ging in 1990 een eerste keer ten onder. Het Nederlandse Damen nam samen met de overheidsholding Gimvindus de werf over, maar die moesten in 1993 ook de boeken sluiten. Een jaar later verscheen de Nederlandse Köpcke-groep op het toneel. Samen met de het Antwerpse Belgian Oil Services (BOS) slaagden ze erin de scheepswerf opnieuw winstgevend te maken.

In 2004 namen de Nederlandse investeerders Harry Van Achteren en Jozef Smolderen ASR over. Maar drie jaar later werd de werf in nogal duistere omstandigheden voor de derde keer failliet verklaard. De eigenaars werden beschuldigd van schriftvervalsing en zaten een tijdlang in de cel, maar werden onlangs toch vrijgesproken.

Na het faillissement kwam de werf in handen van Cattoors bedrijf Ricap, het Nederlandse Smit-Heus en de Harry Longueville, commercieel directeur onder het vorige bewind. Het nieuwe beleid en een hoogconjunctuur zorgden voor een verbetering. ASR was in 2008 opnieuw winstgevend. Maar lang bleef het feestje niet duren.

Italiaanse overnemer

De verschillende aandeelhouders hadden meningsverschillen over de toekomst van ASR. In 2009 werd Longueville uitgekocht. Ondertussen sloeg de economische crisis keihard toe. De orders daalden, schepen stelden herstellingen uit of trokken naar het goedkopere China. In 2010 volgde een herstructurering, waarbij 76 van 200 werknemers hun job verloren. Toen de resultaten in 2011 nog dieper zonken, koos ook Smit-Heus voor het ruime sop.

Cattoor hield vast aan het bedrijf, en ging op zoek naar nieuwe investeerders. Ondertussen zocht en kreeg ASR bescherming tegen zijn schuldeisers. De zoektocht van Cattoor draaide echter op niets uit, en de rechtbank ging in april dit jaar op zoek naar een overnemer. Het Antwerpse consortium Dry Dock bleek met een bod van ruim 1 miljoen euro de enige kandidaat. Tot eind september, lang na de wettelijke termijn, een nieuwe kandidaat opdook.

De Italiaanse scheepshersteller Palumbo heeft 3,6 miljoen euro veil voor ASR én belooft 60 werknemers over te nemen, 15 meer dan Dry Dock. De Antwerpse rechtbank van koophandel, die woensdag zou beslissen over het bod van Dry Dock, houdt de situatie nu acht dagen in beraad.

"Ik vermoed dat Cattoor het bedrijf failliet wil laten gaan, zodat de biedingsprocedure van nul af aan moet beginnen", aldus vakbondssecretaris Luc De Bruyn van ACV-Metea. "Het is immers geen geheim dat hij meer in het bod van Palumbo gelooft. Bovendien kan hij op die manier een rol blijven spelen in het bedrijf."

Als de rechter het faillissement uitspreekt over ASR, krijgt de hele soap dus nog een uitgebreid hoofdstuk. Dry Dock had immers al een akkoord met afvalstoffenmaatschappij OVAM én met het Antwerpse Havenbestuur .

"We hebben met het personeel tot de laatste snik gevochten om Antwerp Ship Repair recht te houden", liet Cattoor gisteren weten. "Ik hoop dat er een serieuze scheepswerf in Antwerpen overblijft. Het is nu aan de rechter om te oordelen over een bod."

Of de scheepswerf al dan niet overleeft en in welke vorm is ook voor de Antwerpse haven van groot belang. De aanwezigheid van een scheepswerf is voor rederijen een belangrijk argument om voor een haven te kiezen.