Direct naar artikelinhoud

Read my lips

Sommige mensen denken dat voetbal een zaak van leven en dood is. Ik ben het daar niet mee eens. Ik kan ze verzekeren dat het een veel serieuzere zaak is." De Schotse trainer van Liverpool Bill Shankley zei het vele jaren geleden met een kwinkslag. Maar gelijk heeft ie. 'Voetbal is als het leven', is nog zo'n uitspraak. Klopt best, want de Duitsers kegelden de Grieken uit het Europese toernooi. Grexit! Auf wiedersehen! Hellas helaas! Het is niet voor niets EURO 2012. Dat het voetbalspel dezer dagen menig gesprek kleurt, hoeft allicht weinig betoog.

Bij onze noorderburen staan de sportpagina's al dagen lang vol met "gelekte" roddels uit het Oranjekamp. Het steekt dat Oranje op het EK evenveel punten haalde als de Rode Duivels, die zichzelf de moeite van de kwalificatie bespaarden. Daar moeten koppen voor rollen. Nederland, een land van zestien miljoen bondscoaches, is nu naarstig op zoek naar DE MOL. Wie is die vetbetaalde voetballer die uit de biecht heeft geklapt? Veel belangrijker discussievoer levert dat op dan de nakende parlementsverkiezingen. Het hele EK krijgt zo de allures van een suspenserijke zaterdagavondthriller.

Ook de Duitsers kunnen er wat van. De man die zeven uur voor Griekenland-Duitsland de Duitse ploegopstelling in de openbaarheid heeft gegooid, is uitgeroepen tot staatsvijand nummer 1. Die eindigt nog als Bratwurst. En vinden zullen ze hem. Zo grundlich zijn die Duitsers wel. Ze hebben zelfs een liplezeres die alle heerlijke uitschuivers van de Mannschaft op twitter zwiert. De dertigjarige Julia Probst post het spervuur aan "Scheisse, Mensch!" razendsnel op @EinAugenschmaus. Niks ontsnapt aan het alziende oog van de dove Julia.

Dan is 'den Italiaan' wel wat slimmer. Geloof me vrij, hoe chaotisch ze ook door het dagelijks leven kuieren, zo georganiseerd zijn de azurri op een voetbalveld. Wil keeper Gianluigi Buffon instructies geven aan zijn verdedigers, dan dekt hij zijn mond af met zijn hand. Of staat belhamel Balotelli op het punt zijn coach verrot schelden, komt verdediger Leonardo Bonucci aangestormd om zijn mond te bedekken. Daar sta je dan als liplezer. Geen enkele maffiathriller kan voortaan nog geloofwaardig zijn zonder het 'handpraten'. Praten achter een hand wordt een rage, dat voel je aan je kleine teen. (Wel geen sinecure. Kijk maar eens naar de aflevering 'The Lip Reader' van de overheerlijke Jerry Seinfeld!) De grijze wijze Mario Monti mag best trots zijn op zijn landgenoten. En zeker op Alessandro 'nomen est omen' Diamanti. Die knikkerde de beslissende penalty er tegen de Engelsen feilloos in. Terwijl achter de goal een of andere onverlaat gehuld in rood-witte pruik en groen T-shirt met zijn piemel stond te zwaaien! Leve de clichés! Een vulgaire Engelsman, een teleurgestelde Griek, een keffende noorderbuur, een trendsettende Italiaan... Voetbal is als het leven. En op het eind winnen de Duitsers. Nog zo'n wetmatigheid.

Elke woensdag onderzoekt Joost Houtman hoe de waarheid de fictie overtreft, of omgekeerd.