Karel van Nieuwenhuyse en Kaat Wils De onzin van 'herinneringseducatie'

Herinneringseducatie getuigt van een bij uitstek naïeve omgang met het verleden en een al even naïef geloof in de rechtlijnige moraliserende effecten van onderwijs. Je hoeft geen historicus te zijn om te weten dat uit het verleden weinig rechtstreeks te leren valt voor vandaag. Het cultiveren van herinneringen leidt bovendien niet per se tot meer tolerantie of vredelievendheid; herinnering kan evengoed gevoelens van haat en wraak stimuleren. Net daarom is het zo belangrijk om in het onderwijs het niveau van de herinnering te overstijgen, en historische analyse - ook van de herinnering zelf - centraal te stellen.

Uit onderzoek is intussen genoegzaam bekend dat een overmatige fixatie op goedbedoeld Holocaustonderwijs omgekeerde effecten kan hebben. Aan morele oordelen over de Holocaust is er bij leerlingen overigens geen gebrek - daarvoor kijken ze genoeg naar films. Veel moeilijker is het om hen een attitude van historisch denken bij te brengen. Daar is geen herinneringseducatie voor nodig, wel goed geschiedenisonderwijs. Hopelijk wordt daar bij de nakende onderwijshervormingen aan gedacht.