Direct naar artikelinhoud

Cinema nostalgie met digitale snufjes

Fans van authentieke grandeur haasten zich best naar Lichtervelde: de legendarische Cinema De Keizer opent opnieuw de deuren. Zeven lokale investeerders bliezen de erfgoedparel nieuw leven in. 'Buurtbioscopen zijn de toekomst van de cinema.'

Roodfluwelen zeteltjes, majestueuze kandelaars en popcorn aan '40 frank'. Oude lichtbakken in de entreehal: 'niet spuwen en verboden te rooken'. Wie de grote houten deuren van Cinema De Keizer opengooit, wandelt het verleden binnen. Een teletijdsmachine naar de beginjaren van de dorpsbioscoop. Of toch bijna, want achter het originele decor gaan sinds kort de nieuwste technologische snufjes schuil. De oude spoelen delen een ruimte met een nieuwe, digitale projector, een poster van The Hobbit prijkt naast vergeelde Laurel and Hardyaffiches. Het monument van Lichtervelde - inmiddels verheven tot cultureel erfgoed - zet de stap naar de 21ste eeuw. Het resultaat van een samenwerking tussen technologiereus Barco en zeven lokale filmfanaten die de oudste dorpscinema van Vlaanderen wilden redden.

Glorietijd

Met de dood van bezielster Agnes Debaillie, zeven maanden geleden, dreigde het doek te vallen voor Cinema De Keizer. De 83-jarige Agnes wijdde haar leven aan de buurtbioscoop. Vader Gerard Debaillie richtte de cinema op in 1924, dochter Agnes tilde het filmtheater naar zijn glorietijd. "Agnes was een begrip in de Belgische filmwereld", vertelt Sofie Eeckeman, Agnes' rechterhand. "Een rebelse dame, die in haar eentje avant-premières en alle grote namen van de Belgische cinema naar een uithoek in West-Vlaanderen haalde. Dan belde ze gewoon zelf naar Stijn Coninx: 'Ik ken u niet, maar ik heb gehoord dat u een nieuwe film gaat uitbrengen, wilt ge die niet bij mij in Lichtervelde komen voorstellen?' Regisseurs Lieven Debrauwer en Jan Verheyen, acteur Wim Opbrouck: ze waren allemaal kind aan huis."

Maar na de glorietijd kwamen de magere jaren. De overgang naar digitaal viel Agnes niet makkelijk. Eeckeman: "Ze wou niet raken aan het levenswerk van haar vader, alles houden zoals het was. Maar de 35mm-films waren steeds moeilijker te krijgen. Voor Agnes ging cinema vooral om het dorpsgevoel. Ze liet veel mensen gewoon gratis binnen. Als je al langs de kassa raakte: meestal stond je daar uren met Agnes over films te babbelen. Ze is nooit getrouwd, was gehuwd met de cinema."

Na haar dood stond Cinema De Keizer leeg. Weinig mensen die in tijden van online filmstreamen nog brood zagen in een oude buurtbioscoop. Hans Maertens, directeur-generaal van VOKA West-Vlaanderen, zag wel het potentieel. Met zes andere locals richtte hij de vzw Cinema De Keizer op.

Samen met Barco willen ze bewijzen dat de digitale revolutie niet het einde betekent van de onafhankelijke cinema. Dat buurtbioscopen net de toekomst zijn. Tim Sinnaeve van Barco: "Een digitale projector van 50.000 euro is een investering, maar je kan dat terugverdienen door gericht te programmeren. Zoals een Star Trek-televisieseriemarathon op zondag, het live uitzenden van de internationale bokskampen van de lokale boksclub of Lawrence of Arabia te vertonen als de vraag er is. Een dorpscinema heeft voeling met zijn publiek en kan dat uitspelen."

Toilet op de koer

Sofie Eeckeman neemt het uitbaten voor haar rekening. Al was het maar om erover te waken dat de originele sfeer van Cinema De Keizer behouden blijft. "Dat zijn we Agnes verschuldigd. Naast de blockbusters focussen we ook op familie-, apartere en Vlaamse films." De toegangsprijs blijft 5 euro, de cola en chips blijven in een oude kast uitgestald, het toilet is nog steeds op de koer. Ook al draaien straks ook de nieuwste films in de zaal: het respect voor het verleden primeert. De oude stopcontacten werden na de elektriciteitswerken weer zorgvuldig in de muren gevezen. De loveseats op de achterste rijen van het balkon blijven versleten. "Het gebouw ademt de sfeer van vroegere tijden. Het dateert van 1700, voor het een bioscoop werd was het een stadhuis, café, brandweerkazerne en een plek waar ze ooit een vliegtuig hebben ontworpen", vertelt Maertens. "Die geschiedenis mag niet verloren gaan."

Net die authenticiteit moet van Cinema De Keizer weer een - rendabele - trekpleister maken. "De dorpsbioscoop past helemaal in de tijdsgeest", zegt Sinnaeve. "Noem het nostalgie maar mensen willen weer wat terug naar het eenvoudige, het echte, het gezellige. Plak daar nieuwe releases zoals Brasserie Romantiek en goede beeldkwaliteit aan vast en je hebt een win-winsituatie."