'Hasselt zal rekening gepresenteerd krijgen'

Ze hebben geprobeerd hem te ontmoedigen, zegt hij. Proberen kapot te maken zelfs. Bouwkundig ingenieur Ivar Hermans was in 1994 het kersverse diensthoofd Groen en Wegen in Hasselt. Na enkele maanden voelde Hermans zich niet lekker bij wat hij "inmenging van hogerhand" noemt. "Daarom bood ik aanvankelijk zelf mijn ontslag aan. Maar ik slikte dat terug in omdat ze akkoord gingen niet langer mijn handje vast te houden." Groot was zijn verwondering toen de gemeenteraad een week later toch zijn ontslag aanvaardde. Ivar Hermans verzette zich daartegen en zag zich naar eigen zeggen genoodzaakt een klacht in te dienen tegen zijn overste over de aanleg van de parking van de Japanse tuin. "Mijn overste ging bij die aanbesteding van 30.000 euro zijn boekje te buiten."

De reactie van die hiërarchisch overste bleef niet uit: een week later diende die een strafklacht in tegen Hermans wegens het ontvreemden van dossierstukken voor het stofferen van zijn eigen klacht. In december volgde ineens een tuchtstraf: ontslag van ambtswege voor Hermans. "Een zware straf. De doodstraf voor een ambtenaar", zegt Hermans daarover. "Enkel omdat ik als klokkenluider naar voren trad!"

Vijftien jaar

Ivar Hermans stapte in mei 1995 naar de Raad van State met de vraag tot vernietiging van zijn ontslag. Die procedureslag zou uiteindelijk meer dan vijftien jaar duren. "In het begin was dat voor mij een regelrechte lijdensweg die stilaan uitgroeide in pure verwondering. Zo werd ik beschuldigd van diefstal, werden er vervalste stukken aan het dossier toegevoegd en werd er flagrant gelogen."

Na meer dan vijftien jaar werd het arrest geveld. "De Raad van State oordeelde dat het dossier eenzijdig in elkaar stak op basis van verklaringen van de hiërarchisch overste die ik zelf had aangeklaagd. Met andere woorden: ik was zwartgemaakt, en dat volstond niet voor mijn ontslag." In het arrest beklemtoont de voorzitter dat "Ivar Hermans geacht moet worden nooit ontslagen te zijn geweest". En "dat ze de terugkeer van de verzoeker ook niet mogen weigeren omdat intussen een vervanger of opvolger is aangesteld".

Ivar Hermans zegt dat hij kort na het arrest met zijn advocaat en Hasselt samen zat. Om te zeggen dat hij zijn job terug wilde - hoewel hij intussen aan de slag was als sluizenontwerper voor de Vlaamse overheid in Brussel.

"Mijn werk in Brussel was eerder academisch. Ik wilde in Hasselt mijn job terug - een job waarin ik werkte met mensen. Hasselt blijft het arrest echter negeren. Ze beseffen niet dat ze op een dag de rekening gepresenteerd krijgen. De voorzichtige raming is dat ze mij om en bij de 800.000 euro moeten betalen. Want vergeet niet: ik ben niet ontslagen en dus nog altijd in dienst. Ik stuur Hasselt geregeld een aangetekende brief om hen daaraan te herinneren."

Positief

Volgens Hermans wil hij een positieve schakel zijn. "Ik wil ervoor zorgen dat het gedaan is dat het geld door ramen en deuren wordt gesmeten bij aanbestedingen. Ze zullen mijn 800.000 euro snel terug verdiend hebben." Hilde Claes (sp.a), burgemeester van Hasselt, verkoos gisteren niet te reageren. Ze schoof de hete aardappel door naar haar secretaris Jean-Paul Houben. "Die man terug in dienst nemen is onmogelijk door een reorganisatie. Dat we hem 800.000 euro moeten, is pure waanzin. Hij zal dat voor de burgerlijke rechtbank moeten aantonen. En dan zijn we nog eens voor vijftien jaar vertrokken."

Ivar Hermans snapt nog altijd niet waarom de procedure ruim vijftien jaar moest duren. "Mijn vrouw overleed in 2010. Ik heb haar minder lang gekend dan dat dat hele gedoe nu al duurt."