Boort een piercing je carrière in de grond?

Het stukje ijzer door de neus van Josje van K3 blijft heisa veroorzaken. Hoewel ze de piercing zelf spontaan uitneemt tijdens optredens, vonden velen de neusbel van de K3-ster toch vooral not done. De kop in Dag Allemaal loog er deze week niet om: 'Josje aast op haar ontslag bij K3'. Ook veel ouders vonden dat zo'n duidelijk zichtbare piercing niet paste in het kindvriendelijke plaatje van K3.

Volgens de arbeidsmarktdeskundige van Randstad Jan Denys zijn dergelijke reacties een logisch gevolg als je in een kinderband als K3 zit: "Iedereen is vrij om zijn identiteit te beleven, maar in een werkcontext moet je compromissen maken. K3 is een mainstreamproduct voor een heel brede massa, dan kun je niet te veel afwijken van de standaardnorm."

Dat het maken van die compromissen niet altijd even vlot verloopt, heeft te maken met het feit dat er geen officiële regels bestaan omtrent piercings op de arbeidsmarkt. "Elk bedrijf is hier anders in. Het hangt allemaal af van het beleid dat de werkgever in kwestie voert", legt onderzoeksassistente arbeidsrecht aan de KULeuven Aline Van Bever uit. "Piercings bevinden zich in de privésfeer van de werknemer en kunnen eigenlijk niet verboden worden. Tenzij de werkgever daar een gegronde reden voor heeft, zoals bijvoorbeeld veiligheid en hygiëne in een ziekenhuis."

Rock Werchter

Imago en reputatie van het bedrijf tellen dus eigenlijk niet als doorslaggevende redenen om piercings te verbieden. Toch zijn piercings op de werkvloer niet overal even graag gezien, bijvoorbeeld in publieke functies waar werknemers in contact komen met klanten. Zo legt de stad Antwerpen haar werknemers een dresscode op van "niet opzichtige kledij, die hoffelijkheid uitstraalt". Een oorbel voor mannen is nog toegelaten, maar een neuspiercing valt al niet meer onder de noemer 'hoffelijk'.

Ook niet alle sectoren zijn even tolerant ten opzichte van piercings. In de creatievere sectoren vormen piercings vaak geen probleem, ondervond de 23-jarige Ines Peeters. Ines is jong, zoekt werk én heeft een neuspiercing. Haar sollicitatie-avonturen houdt ze bij op een blog voor Vacature. Ines solliciteert vooral in de media- en cultuursector. "Nog nooit kreeg ik een opmerking over mijn neuspiercing. Eén keer had de persoon bij wie ik op gesprek moest zelf een piercing. Maar als ik bij de Vlaamse overheid ga solliciteren, kleed ik me wel bewust chiquer en doe ik ook een kleiner juweeltje in mijn neus."

Elk bedrijf hanteert dus zijn eigen 'piercing-policy'. Als je als sollicitant akkoord gaat met het vooropgestelde piercingbeleid, ben je verplicht het te volgen gedurende de rest van je loopbaan daar. Al zijn er, zeker in de mediasector, weinig bedrijven met een expliciet kledingverbod. De Persgroep Publishing heeft bijvoorbeeld geen duidelijk gedefinieerde regels ten aanzien van piercings. Het informele beleid luidt dat ze niet verboden zijn, maar je wel gevraagd kunt worden ze uit te doen. Op de Sales-afdeling zal dit al sneller gebeuren dan bijvoorbeeld op een krantenredactie.

Ook de VRT heeft geen officiële gedragslijn. De medewerkers worden er vrij gelaten om daar zelf over te beslissen, met uitzondering van de mensen die de catering doen, omwille van hygiënische redenen. Ook moeten mensen die op het scherm komen rekening houden met de context waarin ze presenteren en wat de kijker verwacht van het programma, zowel qua juwelen als kledij. "Van een nieuwsanker verwacht je op z'n minst dat hij een pak draagt, bij een reporter die verslag uitbrengt vanop Rock Werchter zou dit dan weer raar overkomen", verklaart de woordvoerder van de VRT, Björn Verdoodt.

Hanenkam

Ondertussen worden we steeds toleranter ten opzichte van piercings en andere uiterlijke versiersels. Al verloopt deze evolutie niet lineair. Denys: "Wat we nu als normaal beschouwen, verschilt erg van wat vijftig jaar geleden de standaard was. Onze tolerantie wordt dus steeds groter, maar soms wordt er ook ingegrepen en wordt een deeltje vrijheid terug afgepakt. Kijk maar naar het hoofddoekenverbod."

Zowel Denys als Van Bever trekken een parallel tussen piercings en hoofddoeken. Het zijn namelijk allebei uiterlijke manieren om je identiteit vorm te geven. Net zoals het dragen van speciale kledij of pakweg een hanenkam. "Het komt erop aan een goed evenwicht te vinden tussen het recht op privacy van de werknemer en de economische argumenten van de werkgever", omschrijft Van Bever de compromissen die gesloten moeten worden. Een goede raad om in het achterhoofd te houden de volgende keer dat u gaat solliciteren met een piercing, hanenkam of hoofddoek.