Verhuurders discrimineren migranten
Uit onderzoek van de vakgroep Sociologie van de UGent blijkt dat migranten in Antwerpen en Gent vaak al bij het eerste telefonisch contact worden uitgesloten als kandidaat-huurders van een woning. Zelfs als ze zogenaamd kinderloos, werkend en relatief bemiddeld zijn.
Een Arabisch klinkende naam hebben is al voldoende om door één op de acht verhuurders meteen afgewezen te worden. Wordt de uitheemse naam gecombineerd met een anderstalig accent, dan bedraagt de discriminatiegraad zelfs één op de zes. En de daadwerkelijke achterstelling bij latere fasen van de zoektocht naar een huurwoning ligt wellicht nog veel hoger. Op zich is huurdiscriminatie strafbaar, maar daar maken de meeste verhuurders zich weinig zorgen over.
Onderzoekers Koen Van der Bracht en Bart Van de Putte lieten drie jobstudenten naar 581 verhuurders van woningen in Antwerpen en Gent bellen, met de vraag of ze een afspraak konden krijgen om de huurwoning te bezichtigen. De bellers zeiden een stel niet-rokers te zijn, kinderloos en met een netto gezamenlijk inkomen van zo'n 3.000 euro. Wat bleek? Migranten kregen vaak te horen dat de woning al verhuurd was, terwijl dat niet klopte. In andere gevallen werd gevraagd later terug te bellen om te zien of de woning op dat moment nog te huur was, terwijl men intussen bezichtigingen organiseerde voor autochtonen. Als de beller het optrekje al mocht bezoeken, dan viel ook op dat er veel meer vragen werden gesteld over inkomen en sociale achtergrond.
Opmerkelijk is ook de vaststelling dat er in Gent veel meer wordt gediscrimineerd dan in Antwerpen: één op de zes tegenover één op de acht. Van der Bracht: "We stellen vast dat Gent een veel krappere huurdersmarkt heeft dan Antwerpen. De concurrentie en dus ook de keuze voor de verhuurder is veel groter. Tegelijk viel op dat het met name in de categorie goedkope woningen - minder dan 700 euro huur - nog veel moeilijker was voor migranten om het contract te versieren dan bij duurdere huisvesting. In Antwerpen heb je dan weer een groter aantal migranten, waaruit je mag besluiten dat zij een belangrijk deel zijn van de huurdersmarkt. Bovendien zijn er meer verhuurders van buitenlandse origine.
Een andere opvallende vaststelling is dat migranten het vooral moeilijk hebben om huisvesting vast te krijgen in de zogenaamde witte wijken. "In Ledeberg vinden ze een woning, in Drongen is de discriminatie veel groter. Dat betekent dat de segregatie waar men het zo vaak over heeft, stoelt op de moeilijkheid om zich in 'betere buurten' te vestigen."
1/6
huurders gediscrimineerd In Gent
1/8
in Antwerpen