Franky Devos wil jongeren verleiden 'Cultuur legt eieren te evident in onderwijsmand'

Franky Devos is programmator van SOLO SOLI 50°//N Kortrijk/Rijsel 2004 en medewerker van Canon Cultuurcel, CJP en CultuurNet Vlaanderen en schreef in hun opdracht Ambrassadeurs! Over jongeren, cultuur en communicatie.

Dat is geen eigen onderzoek, maar een bundeling van resultaten van vorige onderzoeken naar de cultuurparticipatie van jongeren. Het is een verleidingsboek vol tips om jongeren te verleiden tot meer andere cultuurbeleving. De hamvraag: 'Hoe bevordert men de liefde voor kunst bij jongeren?'

U vond een antwoord?

Franky Devos: "Mijn boek bundelt verschillende onderzoeken uit vooral Vlaanderen en Nederland die de soms fout lopende communicatie tussen jongeren en cultuur behandelen. Ik bespreek die onderzoeken en daaruit filterde ik beleidsaanbevelingen die vandaag, tijdens de studiedag No Fake, gepresenteerd worden. Ik geef ook tips aan culturele centra, het onderwijs en jongerenorganisaties."

Weet u wat jongeren willen?

"Veel onderzoek gaat uit van een massale bevraging van jongeren. Zo wordt duidelijk waar ze gevoelig voor zijn. Ik ben alleen maar een tolk of een stoute verleider. Ik pas de truken van de foor toe en vertaal die naar een cultuurbeleid."

Welke trucs lokken jongeren naar kunst?

"Jongeren krijgen bijvoorbeeld liever een persoonlijke brief dan een mailtje. Ze voelen zich meer aangesproken, het is exclusiever. Ze moeten het gevoel krijgen dat met hun smaak en ideeën rekening wordt gehouden. Ook de look van websites is erg bepalend. Aandacht voor zulke kleine dingen maakt een groot verschil voor hun cultuurparticipatie. Het is even belangrijk om hen in te schakelen in de werking van een cultureel centrum, bijvoorbeeld in de promotie of bij de kaartjesprijspolitiek."

Wil uw boek onderwijs en cultuur dichter bij elkaar brengen?

"Neen. Integendeel. Ik vind dat de cultuur haar eieren te evident in de mand van het onderwijs legt. Voor jongeren die zich minder goed voelen op school is dit een foute politiek."

Dat zegt u terwijl de ministers van Onderwijs en Cultuur zich inspannen om hun beleid op elkaar af te stemmen?

"Uiteraard hoop ik dat beide ministers het boek aandachtig zullen lezen en de aanbevelingen in hun beleid verwerken. Maar het koppelteken tussen onderwijs en cultuur moet plaatsmaken voor een '&'. Daar zit schwung in. Schwung betekent niet dat men de beeld- en taalcultuur van jongeren zomaar moet imiteren. Dat gebeurt te vaak en het lukt haast nooit. Authenticiteit willen nabootsen, is onzin. Veel cultuurprogrammators duwen jongeren ook zomaar in de alternatieve hoek. Terwijl jongeren vaak een vrij mainstream-smaakpatroon hebben en gewoon een mooie voorstelling willen zien met veel acteurs, een mooi verhaal..."

Jongeren willen spektakel? Verkiezen ze dat boven film?

"Neen. Film is de populairste kunstvorm. Maar jongeren maken ook een groot deel uit van bijvoorbeeld het theaterpubliek. Ze houden niet enkel van voorstellingen met een hoog amusementsgehalte. Denk bijvoorbeeld aan bewerkingen van Shakespeare-teksten. Gegarandeerd bestaat de helft van de zaal uit jongeren. Hun nieuwsgierigheid wordt geprikkeld door de herkenbaarheid van de auteur. (Jeugd)theatervoorstellingen die uitpakken met nieuwe teksten doen veel onbekender aan. Daarom geef ik in het boek tips waarmee men jongeren kan verleiden om vaker voor zulke creaties te kiezen."

Het boek wordt vandaag gepresenteerd tijdens de studiedag No Fake. Over jongeren, cultuur en communicatie in De Munt, Brussel. Meer info: www.jongerencultuur.be of www.cultuurnet.be.

Els Van Steenberghe