Leg je kinderen geen woorden in de mond. Dat doe je niet
Guillaume Van der Stighelen is columnist en auteur van Echt en van Maak van je merk een held.
Misschien heeft Voka gelijk. Misschien is het beter voor de economie en de toekomst van het land dat iedereen even doorwerkt.
Anderzijds heeft misschien iemand als mevrouw Verbeiren gelijk. Zij is een alleenstaande moeder die op haar Facebookpagina duidelijk maakt waarom de nieuwe regelingen voor haar een ramp zijn.
Of misschien hebben ze allebei gelijk en zouden ze beter, zoals ik al eerder voorstelde in Knack, eens goed naar elkaar luisteren om dan samen een aanbeveling te doen aan de regering(en).
Maar terwijl mevrouw Verbeiren haar bezwaren toelicht en bekommernissen onderbouwt en aldus een nuttige bijdrage levert voor iedereen die beide kanten van het maatschappelijk debat wil horen, doet Voka iets wat vechtscheidende koppels doen om hun gelijk te halen: de kinderen in de strijd gooien.
"Bedankt mama en papa, en al de mensen die vandaag werken en meebouwen aan mijn toekomst!", zegt een betaalde advertentie in de krant. Het eerste gedeelte staat in het handschrift van een kleuter. Want wat uit de kindermond komt, is waarheid. Toch?
Nogmaals, ik neem aan dat werkgeversorganisaties alle redenen hebben om zich zorgen te maken over de toekomst. En het is hun taak om die redenen kenbaar te maken. Maar dat doe je niet door zo laag onder de gordel te schieten. Veel mama's en papa's hebben gisteren gestaakt om precies dezelfde reden: omdat ze zich zorgen maken over de toekomst van hun kinderen en kleinkinderen. Want is dat niet altijd het thema, voor eender welke maatschappelijke discussie? Zekerheid voor het nageslacht?
Je kunt het oneens zijn over wat nu precies die zekerheid waarborgt. Dan moet je daar als grote mensen over redetwisten tot je eruit bent. Maar leg je kinderen geen woorden in de mond om de waardigheid van je tegenstrever te ondermijnen. Dat doe je niet. Zeker niet als je van jezelf vindt dat je de slimste en de meest gewetensvolle bent.
Neem dan liever een voorbeeld aan de dappere mevrouw Verbeiren. Die begint haar stuk met gemeende excuses aan de mensen die hinder hebben van de staking. Dat is al een stuk beleefder, op een toon die kan bijdragen tot groeiend begrip tussen twee partijen die het de komende jaren moeilijk gaan hebben.
Laat Voka nu maar vlug beginnen aan een nieuwe advertentie waarin ze de stakers niet beschuldigt van ouderlijk egoïsme, maar waarin ze hen tracht te overtuigen met heldere en duidelijke argumenten.
Liefst in grotemensentaal.