Jaren tachtig op randje van oubollig
Net als bij zijn mannencollectie dook Dries Van Noten voor zijn najaarslijn onder in de new-waveperiode. Psychedelische silhouetten leverden een mooi totaalplaatje op, maar oogden soms wat oubollig.
Dries Van Noten was een prille twintiger toen bands met donkere stemmen en gigantische zwarte kapsels de lakens uitdeelden. Foto's van zijn academiejaren in Antwerpen tonen de designer zij aan zij met Ann Demeulemeester, Walter Van Beirendonck en andere klasgenoten in donkere, zware jassen en met zwarte make-up.
Meestal valt daar in zijn ontwerpen weinig van te merken, maar zijn wintercollectie is een nostalgische terugblik naar die periode. Een collectie die mooi aansluit bij zijn mannenlijn, waarbij hij ook inspiratie putte uit de jaren tachtig.
De warme gouden gloed die over zijn zomercollectie hing, maakte dan ook plaats voor zilvertinten. Psychedelische prints en geometrische patronen vormden een rode draad en de modellen droegen pikzwarte oogschaduw die hun volledige ooglid vulde. Fuchsia, kanariegeel, donkergroen en oranje wisselden elkaar af.
Trop is te veel
Uiteraard keek de ontwerper door zijn eigen bril naar de eighties. De zilveren stof die regenboogkleuren reflecteerde zou in veel handen tot iets fout zijn uitgedraaid, maar Van Noten tekende een elegante, rechte jurk met plooirok voor het materiaal en combineerde het geheel met subtiele T-barschoentjes. Ook de psychedelische patronen deden op het eerste zicht het ergste vrezen, maar de designer begrijpt perfect wanneer trop te veel is. Goed nieuws ook voor wie de afgelopen seizoenen in een metallic stuk investeerde, de modewereld is het glanzende kleurenpalet nog niet beu gezien.
Bloemen zijn een constante in het werk en van de Antwerpenaar mochten ook nu niet ontbreken. Deze keer groeiden stoffen lelies rond de halzen en over de schouders van de modellen. Dezelfde bloesems keerden terug als grote prints op lange rokken of jurken. Al die flora en de kattige fifties-zonnebrillen op de neuzen van de modellen maakte dat de najaarslijn een hele zomerse vibe uitstraalde.
Er is niet zoiets als 'de Van Noten-vrouw', jonge en oudere modeliefhebbers dragen hem en ze interpreteren de stukken allemaal op hun eigen manier. De designer zorgt er dan ook voor dat iedereen zijn gading kan vinden in zijn collecties. Mama staat beeldig met de rechte jurk met zilveren bloemen, de stoere bomberjack met ritsen is dan weer voor haar dochter. Een moeilijke spreidstand, die de Antwerpenaar normaal gezien met glans uitvoert.
Ander tijdperk
Al kon zijn new wavetrip down memory lane deze keer niet volledig overtuigen. Uiteraard waren de silhouetten gul, met rijke kleuren en prachtige afwerkingen, maar die lat heeft de ontwerper zelf zo hoog gelegd. Een jas met groene en zilveren vlakken deed even naar adem happen, de schoenen waren als vanouds fantastisch, maar sommige stuks leken iets te letterlijk uit een ander tijdperk te komen en voelden stoffig, ja zelf oubollig aan.
De finale maakte echter veel goed. Wederom klopte het plaatje met slimme proporties, snits en kleuren die wonderwel in elkaar overvloeiden. Vakmanschap, al zorgde de ontwerper deze keer niet voor een kippenvelmoment.