'Arco leende Dexia-aandelen aan speculanten'
Arco, de financiële poot van de christelijke arbeiders-beweging ACW, heeft op een bepaald moment aan partijen de toestemming gegeven om aan 'stock lending' te doen, waarbij een deel van de Dexia-aandelen van de groep werden uitgeleend.
Dat verklaarde Arco-voorzitster Francine Swiggers in de bijzondere Kamercommissie rond Dexia, op een vraag van Jean-Marie Dedecker (LDD). Die verweet haar dat Arco, als een van de grootste aandeelhouders van Dexia, in 2007 zelf begon te speculeren.
Swiggers betwistte dat het om speculatie ging. Volgens haar was de techniek enkel bedoeld om een extra vergoeding op een deel van participatie in de wacht te slepen. "Het gaat om standaardcontracten waarbij de depositobank op eigen houtje kan doen met de aandelen wat ze wil, waaronder ze uitlenen aan andere partijen. Wij hebben zeker niet bewust aandelen aan shorters (partijen die speculeren op een daling van de koers) uitgeleend." Dedecker wees er Swiggers echter op dat ze in een interview uit 2008 ontkende deze techniek te gebruiken.
Swiggers kreeg ook veel tegenwind over de optieconstructies die Arco uitwerkte. Arco verkocht geschreven putopties op Dexia, die andere partijen het recht gaven Dexia-aandelen in de toekomst tegen lagere koersen te verkopen aan Arco. De tegenpartijen voor die optiecontracten waren Crédit Suisse en ING. "Die constructies hebben Arco 128 miljoen euro gekost. Als putopties uitschrijven geen speculatie is, dan weet ik het ook niet meer", zei Dedecker.
In overleg met toezichthouder
Swiggers verdedigde zich door te stellen dat Arco zich via die optiecontracten als strategische aandeelhouder verzekerde om Dexia-aandelen in te kopen als de koers zou zakken. "We vreesden niet meer te kunnen kopen. Om elke schijn van misbruik van voorkennis te vermijden, hebben we die constructies opgezet in overleg met de toezichthouder", zegt Swiggers.
Ook Dirk Van der Maelen (sp.a) nam Swiggers onder vuur: "Waarom hebt u niet verhinderd dat uw organisatie, een werknemersbeweging nota bene, Dexia heeft laten evolueren tot een hedge fund?" Volgens Swiggers waren de bestuursleden zich pas bewust van het liquiditeitsrisico van de groep op het moment van de interbancaire crisis in oktober 2008. "Dat was de allereerste keer dat we een schema ontvingen van de intragroepsleningen', zei ze, verwijzend naar de geldstromen van Dexia Bank België naar de immer geldhongerige Franse dochter Crédit Local. De alarmbellen die interne specialisten luidden, bleven steken bij het directiecomité.
Swiggers stelde naar eigen zeggen in 2008 voor de 'bad bank' af te splitsen. Jean-Luc Dehaene toetste dit af, maar er waren teveel argumenten tegen zoals een zwaar verlies moeten nemen op gehedgede posities.
Swiggers kreeg ten slotte veel kritiek omdat de Arco-vennoten staatswaarborg kregen. Dat dreigt de staat tot 1,4 miljard euro te kosten. De ACW-topvrouw wees erop dat het niet gaat om een faillissement maar om een vereffening. "Laat ons niet vooruit lopen over de opbrengsten." Ze beloofde in elk geval geen activa te verplaatsen en er zoveel mogelijk uit te halen.
Het werd gisteren een lastige namiddag voor de Arco-topvrouw. Zo bleek dat ze door haar verschillende mandaten, ze zetelt zowel in de raad van bestuur van de Holding als in die van Dexia Bank België én die van de Franse dochter Dexia Crédit Local, minder kritisch kon optreden. Zo wilden de commissieleden weten wat ze bij de Dexia België had ondernomen om de financiële stromen naar de Franse tak in te dijken. "Ikzelf zat daar met een belangenconflict, net als alle bestuurders die ook in de raad van bestuur van de Holding zetelden. Wij hebben ons daarover dus onthouden, maar andere bestuurders hebben herhaaldelijk aangedrongen om de omvang van de intragroepsleningen te beperken."
Swiggers hield in de commissie vol dat ze noch als lid van het auditcomité van de Franse dochter Dexia Credit Local, noch als lid van de raad van bestuur van de Holding gealarmeerd werd voor buitensporige risico's die de bank liep. "De risico's werden gemeten op basis van de risicogewogen activa, over de nominale volumes werd nooit gesproken." Dat zorgde volgens Swiggers voor een vertekend beeld.
Splitsingsscenario
Daarnaast ontkende ze dat ze zich voor 2008 verzet had tegen een splitsingsscenario zoals voormalig CEO Axel Miller eerder voor de commissie had beweerd. "Miller heeft enkel een integratieplan voorgesteld, waarmee hij een zwaardere Holding wilde maken om zo meer controle te krijgen op de verschillende filialen van de groep. Maar van een echte splitsing was nooit sprake."
Nochtans vertelde Miller gisteren tijdens een hoorzitting in het Vlaams Parlement nogmaals het omgekeerde. Hij herhaalde er dat het businessmodel van Dexia na de financiële crisis van 2008 dood was en splitsen toen al de enige mogelijke oplossing was. Daarbij haalde hij opnieuw uit naar huidig Dexiavoorzitter Jean-Luc Dehaene omdat die dat nooit wilde overwegen. "Ik ben na mijn ontslag nochtans persoonlijk bij hem thuis geweest in Vilvoorde om hem dat uit te leggen." Ook Pierre Mariani, Didier Reynders, Herman Van Rompuy en Luc Coene kregen volgens Miller een bezoekje van hem. (DT/TM)