Direct naar artikelinhoud

Minnares Albert doet boekje open over jarenlange affaire

Veertig jaar lang zweeg Sybille de Selys de Longchamps, de moeder van Delphine Boël, over haar relatie met Albert II. In de VIER-documentaire Onze dochter heet Delphine doet ze nu haar verhaal. En daarbij neemt ze geen blad voor de mond: 'Volgens mij is Filip een autist.'

Tweeënzeventig is Sybille de Selys de Longchamps ondertussen. Twintig jaar lang was ze samen met de intussen afgetreden vorst, een relatie die bijna dertig jaar geleden op de klippen liep. Verleden tijd dus. Toch zal haar getuigenis, die begin september in twee afleveringen op de buis komt, stof doen opwaaien. Omdat de moeder van Delphine Boël voor het eerst haar hele verhaal doet. Maar ook omdat ze man en paard durft noemen. En dat werpt niet alleen een ander licht op Albert II en zijn entourage maar ook op onze huidige koning Filip.

"Dit is het verhaal van een vrouw die Albert beter kent dan wie ook", vertelt Eric Goens, die de documentaire maakte. "Bij haar kwam hij uithuilen na een zoveelste rampzalig verlopen gezinsvakantie. Tegen haar kon hij vertellen over hoe stroef de opvoeding van zijn kinderen verliep en hoe dat hun toekomst kon hypothekeren. Dat levert een schat aan informatie op." Zo illustreert de barones in de documentaire met een hele reeks concrete voorvallen waar en hoe het fout liep met de opvoeding van Astrid, Laurent en Filip. Ook over de gevolgen van die incidentrijke opvoeding is ze duidelijk. "Ze is ervan overtuigd dat onze huidige vorst, Koning Filip, aan autisme lijdt", vertelt Goens.

Echtscheiding

Haar oordeel over de entourage van de vorst is al even vernietigend. "Eind 1976 wou Albert, toen nog prins, scheiden van Paola en definitief zijn intrek nemen bij zijn minnares. Tot plots de kerk tussenbeide kwam. In de documentaire vertelt de barones voor het eerst, met naam en toenaam, welke geestelijke ervoor zorgde dat de handtekening onder de echtscheidingspapieren er nooit kwam." Een passage waar ze trouwens nog steeds zwaar aan tilt. Vooral omdat het plots verbreken van de relatie met Albert een vernietigende impact had op hun dochter Delphine.

"Tot dan zag Delphine haar vader bijna dagelijks", legt Goens uit. "Hij was er toen ze van school kwam, hielp haar met haar huiswerk en dergelijke, en plots hield dat op. Daar heeft ze zeer zwaar onder geleden. Delphine ontwikkelde zelfs een agressieve vorm van anorexia die haar bijna het leven kostte."

Niet alleen de kerk bemoeide zich met het liefdesleven van de prins. Toen begin jaren '70 in een buitenlandse krant foto's opdoken van Albert en Sybille terwijl ze een nachtclub buitenslopen was dat in heel Europa nieuws. Alleen in België niet. "Sybille legt haarfijn uit wie toen naar welke hoofdredacteurs heeft gebeld om dat verhaal uit de pers te houden", zegt Goens.

Ook het beeld van onze onlangs afgetreden vorst wordt door de getuigenis van zijn minnares bijgesteld. "Bij het grote publiek leeft nog steeds het idee dat zijn relatie met de barones een kortstondige flirt was die toevallig een kind opleverde. Maar dat was het helemaal niet. Die twee hebben jarenlang samengeleefd. Tot de prins, onder druk van de omstandigheden, afstand nam. Niet alleen van Sybille, maar ook van zijn dochter Delphine. Op gegeven moment ontkende hij zelfs glashard dat ze zijn dochter was. Dat lijkt me moeilijk te rijmen met het beeld van de warme, liefdevolle, zorgende man dat van onze voormalige koning is ontstaan."

Niet uit rancune

In de documentaire komt alleen Sybille de Selys de Longchamps aan het woord. Wederwoord van het Hof of de personen die door haar genoemd worden is er niet. "Al veertig jaar lang heeft iedereen een mening over haar en wordt er van alles over haar verteld. Hoog tijd dus dat zij eens haar verhaal mag doen", vindt Goens. Al liet hij zijn getuige niet zomaar vrijblijvend vertellen. "Alle anekdotes, alle verhalen, alle data die ze aanhaalt zijn gecheckt. En ze kloppen allemaal. De barones beschikt over een uitstekend geheugen."

Haar zo ver krijgen het stilzwijgen te doorbreken was een werk van lange adem. Een jaar lang werkte Goens, voormalig directeur informatie bij VTM, aan zijn tweeluik. "Het duurde een hele tijd voor ik haar vertrouwen kon winnen. Bovendien wou ze enkel getuigen op voorwaarde dat de documentaire pas op antenne zou gaan eens Albert of gestorven of afgetreden was. Alleen met die belofte op papier kon ze vrijuit praten. Ze handelt immers niet uit rancune. Ze wil het koningshuis niet beschadigen. Ze wil enkel haar verhaal doen."

Dat de troonsafstand zo snel zou volgen kon niemand voorspellen, ook Goens niet. "Tot op onze allerlaatste draaidag, onderweg naar het Franse dorpje Villecroze, plots het bericht kwam dat Albert II die avond het volk zou toespreken. We hebben die speech samen met de barones op een laptop bekeken. Een hallucinant moment. En voor haar een enorme teleurstelling. Ze blijft nog steeds hopen dat Albert ooit zijn dochter erkent."

Onze dochter heet Delphine, 3 september, om 21.05 uur op VIER.