Aaron Alexis was geen 'klassieke' dolle schutter

Op foto's die her en der opduiken, glimlacht de niet onknappe Alexis (34) welwillend in de lens. Nochtans is het verhaal dat bekenden over hem vertellen ietwat minder blijmoedig. Sterker nog: het is juist wegens 'wangedrag' met een geweer dat hij in 2011 na minder dan vier jaar zijn job bij de Amerikaanse marine verliest. Als hij om kwart over acht maandagochtend zijn magazijn leegschiet in Washington en twaalf mensen vermoordt, werkt hij als IT-contractueel voor een filiaal van Hewlett-Packard bij de Marine in de VS-hoofdstad.

De vader van Alexis vertelt in 2004 al dat zijn zoon een probleem heeft met woedebeheersing. Alexis voelt zich in die periode door zijn collega's vernederd en schiet bijgevolg de banden van de auto van een van hen stuk. De zaak wordt uiteindelijk geseponeerd.

In 2010 wordt zijn opvliegende aard een probleem voor zijn bovenbuurvrouw. Het tweetal krijgt het enige keren met mekaar aan de stok omdat de vrouw volgens Alexis veel lawaai maakt. Ze hebben heftige woorden in de garage van het pand maar het akeligst vindt de vrouw de kogel die zich op een goede dag door haar vloer boort. Gevraagd om een verklaring legt Alexis uit dat hij aan het koken was maar toch zijn wapen wilde schoonmaken. Het schiettuig viel, vanwege glibberige vingers, uit zijn handen en vreemd genoeg ging er een kogel door het plafond. De bovenbuurvrouw komt er met de schrik vanaf.

Een jaar later schiet Alexis zijn magazijn leeg tijdens de werkuren en opnieuw beweert hij dat het een ongeluk betreft. Alleen wordt hij niet meer geloofd. Exit de marine. In de daaropvolgende tijd hangt hij in een boeddhistische tempel uit. Hij logeert bij Thaise kennissen die hem best aardig vinden, zij het dat hij overmatig drinkt en een voorliefde heeft ontwikkeld voor gewelddadige games.

Wapenwet

Karakterieel mag Alexis dan passen in het rijtje van de dolle schutters, behoorlijk atypisch is het feit dat het om een zwarte Amerikaan gaat, terwijl twee derde van hen juist blank is. Dat onderscheid trekt zich ook door in de bereidheid om strengere wapenwetten door te voeren. Van de blanken is 57 procent voorstander van vrij wapenbezit, terwijl dat onder de zwarten slechts 49 procent is. De redenen zijn eenvoudig: zwarten maken tien keer zoveel kans om vermoord te worden. En van de onfortuinlijken die sterven door kogels, is dat bij de overgrote meerderheid van de blanken een kwestie van zelfmoord, terwijl zwarte landgenoten net worden beschoten.

Onderzoek van het Pew Research Center geeft aan dat het aantal voorstanders van een strengere wapenwetgeving tussen begin jaren tachtig en het aantreden van president Obama steeg, terwijl het sindsdien net daalt. Daarenboven neemt het aantal vuurwapens dat in omloop is, de jongste jaren fenomenaal toe. Waren het er volgens de onderzoeksjournalisten van Mother Jones in 1995 200 miljoen, dan zijn het er minder dan twintig jaar later al 300 miljoen. En dat terwijl de bevolking in die periode met 'slechts' 20 procent toenam. "Als deze trend zich doorzet", zo schrijft een van de onderzoekers in het wapenrapport, "dan komen we nog voor het einde van het decennium uit bij one man, one gun."

Dronken

De proliferatie van wapens gaat hand in hand met een verregaande versoepeling van de wapenwetgeving. In de voorbije vier jaar werden in 37 Amerikaanse staten 99 versoepelingen ingevoerd, meestal door Republikeinse machthebbers. Ondertussen is het in acht staten toegelaten om gewapend in een bar rond te hangen. Missouri maakt geen bezwaar tegen dronken lui met dodelijk tuig, Lousiana vindt dat wapens ook in de kerk moeten kunnen en Virginia schafte de regeling af waarbij verkopers de identiteit van hun klanten aan de overheid moesten communiceren. Sterker nog, de wetswijziging houdt ook in dat het hele klantenbestand wordt vernietigd.

Of het stijgende aantal schietpartijen nu zal dalen, valt te bezien. Voorlopig zijn daar geen aanwijzingen voor. Wel integendeel.