Servais Verherstraeten (CD&V): ‘Nu van het optimisme gebruikmaken’
Niet alle CD&V’ers hebben vertrouwen in de goede afloop van de bemiddelingsopdracht, zo blijkt uit een column van Eric Van Rompuy. Die uitte zijn ongerust-heid over de nieuwe opflakkeringen van oorlogstaal tussen de twee protagonisten. Zijn partijgenoot Servais Verherstraeten, fractieleider in de Kamer, sust.
Als het van de jongste Van Rompuybroer afhangt, mag CD&V haar bescheiden opstelling laten varen en een eigen stem laten horen. Volgens het Vlaams Parlementslid monopoliseren zowel de N-VA als de PS de onderhandelingen met “chantagetaal en dreigementen”. Volgens Kamerfractievoorzitter Servais Verherstraeten loopt het evenwel zo’n vaart niet. “Beide onderhandelaars hebben geen vlekkeloos parcours afgelegd tijdens deze onderhandelingen, maar we moeten nu van het optimisme gebruikmaken om met een constructieve houding tot een oplossing te komen. Daar zal CD&V zeker aan meewerken, zoals ze altijd gedaan heeft.”
Nochtans krijgt CD&V, nu dus ook intern, kritiek op haar ‘te passieve’ houding. Is die dan volledig onterecht?
Verherstraeten: “Kijk, de leiding van de onderhandelingen ligt in handen van de verkiezingsoverwinnaars. Dat wil echter niet zeggen dat CD&V van op de zijlijn toekijkt: wij hebben als eerste de hervorming van de financieringswet op tafel gelegd én we hebben vorige week uitdrukkelijk gekozen om niet mee te stappen in de parlementaire B-H-V-carroussel. Wij zijn dus actief en zelfs proactief uit onze pijp gekomen.”
Maar het zijn wel de N-VA en de PS die de onderhandelingen opblazen en weer opstarten.
“Op het einde van de preformatie begin september waren er twee Vlaamse partijen die vonden dat het finale compromis van Di Rupo ontoereikend was: N-VA en CD&V. We hebben daarvoor uit verschillende hoeken verwijten gekregen, maar we hebben altijd onze lijn gevolgd. Onze agenda is geen stembusgang, maar een oplossing. Het verleden heeft ons geleerd dat we enkel via onderhandelingen tot een oplossing kunnen komen, dus we moeten die onderhandelingen kansen blijven geven. Wie er ook aan het roer zit.”
Was het pleidooi voor ‘radicale redelijkheid’ van voorzitter Wouter Beke geen oproep om de emoties opzij te schuiven?
“Het was een oproep aan alle partijen om met respect voor elkaar constructief mee te werken. Dat belet niet dat we ook ‘radicaal redelijk’ blijven in onze eigen ambities en doelstellingen. Ten eerste stappen wij niet in een regering zonder communautair akkoord - een staatshervorming mét fiscale autonomie en responsabilisering voor de deelstaten - en ten tweede stappen wij niet in een regering zonder de winnaars van de verkiezingen.”
Went CD&V intussen aan haar nieuwe rol?
“De kiezer heeft ons afgestraft, dus op politiek vlak gedragen wij ons daarnaar. Niet de grootste zijn maakt het op sommige vlakken ook wel gemakkelijker. Maar goed, de grootste frustratie zal volgen als er ook nu weer geen oplossing zal komen.”
Aan wie ligt dat dan?
“Ik heb weinig zin om zwartepieten uit te delen. Onze partij zet maximaal in op de piste van de bemiddelaar, maar we zijn er nog niet. Iedereen zal nog meer dan nu uit zijn egelstelling moeten komen.”
(MJ)